[zaloguj się]
[pdf]

KOLNIERZYK (8) sb m

kolnierzyk (1), kołnierzyk (1), kolnierzyk a. kołnierzyk (6); kolnierzyk : kołnierzyk RejRozpr (1 : 1).

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w kolnierz).

Fleksja
sg pl
N kołnierzyk kolnierzyki
A kolnierzyk
I kolnierzyki(e)m kolnierzyki

sg N kołnierzyk (1). ◊ A kolnierzyk (1). ◊ I kolnierzyki(e)m (1). ◊ pl N kolnierzyki (3). ◊ I kolnierzyki (2).

Sł stp notuje, Cn s.v. kołnierz, Linde XVIII w.

Dem. od „kolnierz” ‘wykończenie ubioru przy szyi’ (8): Vkaż ten kolnierzyk ſioſtro [...] Bo wnim wzorek bárzo drobny RejRozpr H3, H3v; Dwie Gieſlczę z wiſziwanimy rekawi, a ze zlotem kolnierzikj Jedno sbriziky a ſkolnierzikiem Piecz Giezlek z rekawi wiſziwanemi i ſkolnierziky czarnimi. WyprKr 106–106v, 106 [2 r.], 106v.

W charakterystycznych połączeniach; kolnierzyk czarny (2), ze złotem (3).

Cf [KOLLERZYK]

MM