[zaloguj się]
[pdf]

[KOŁTUN sb m

Tekst nie oznacza ó.

Fleksja
sg
N kołtun
inne sg A (lat.) - kołtunum

sg N kołtun. ◊ (lat.) A kołtunum.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

lek. Zbity kłąb włosów powstały z powodu brudu i wszawicy; plica incuborum Cn: DE PLICĄ QUEM POŁONI GWOŹDŹIEC, ROXOLANI KOLTVNVM VOCANT Hercules Saxonia, De plica..., Padwa 1600, kt; Roxolani autem KOLTVN nominant hoc est paxillum, eo quod crines conuoluti e capite propendeant instar paxilli qui KOLEK dicitur. Forte KOLTVNVM vocant ab apperentibus cirris, Apud illos enim cirrus KOLTEK nuncupatur. Hercules Saxonia, De plica..., Padwa 1600, kt, 16.

Synonim: gwoździec.

Cf KOŁTEK]

FP