[zaloguj się]
[pdf]

KOMMUNIKOWANIE (2) sb n

Oba o prawdopodobnie jasne; a jasne.

Fleksja
sg
I kommunikowani(e)m
L kommunikowaniu

sg I kommunikowani(e)m (1). ◊ L kommunikowaniu (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przyjmowanie komunii (2): A wiedz też to pewnie/ ſługo Boży/ że ieſli po ták cżęſtym kommunikowániu/ ná duchowne vboſtwo nárzekaſz: znácżnieyćiby ieſzcże ná cnotách ſchodziło/ gdyby ſię to nabożeńſtwo święte opuśćiło. LatHar 250.
a. Jako część mszy (1): Gdyż w Kanonie przed communikowániem [...] náchyliwſzy ſię kśiądz ták poſzeptem mowi. CzechEp 242.

Cf KOMMUNIJA, KOMMUNIKOWAĆ

ZZa