![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: KOMMUNIKOWAĆ | Następne hasło: KOMMUNIKOWANY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KOMMUNIKOWANIE (2) sb n
Oba o prawdopodobnie jasne; a jasne.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| I | kommunikowani(e)m |
| L | kommunikowaniu |
sg I kommunikowani(e)m (1). ◊ L kommunikowaniu (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
- Przyjmowanie komunii
(2)
- a. Jako część mszy (1)
Przyjmowanie komunii (2): A wiedz też to pewnie/ ſługo Boży/ że ieſli po ták cżęſtym kommunikowániu/ ná duchowne vboſtwo nárzekaſz: znácżnieyćiby ieſzcże ná cnotách ſchodziło/ gdyby ſię to nabożeńſtwo święte opuśćiło. LatHar 250.
a. Jako część mszy (1): Gdyż w Kanonie przed communikowániem [...] náchyliwſzy ſię kśiądz ták poſzeptem mowi. CzechEp 242.
ZZa