[zaloguj się]
[pdf]

KOMPLETA (10) sb f

kompleta (9), komplata (1); kompleta WróbŻołtt BielKom, SkarŻyw (3), CzechEp, LatHar (2), WujNT; kompla RejRozpr [w rymie].

k- (8), c- (2).

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w kompletny); oba a jasne.

Fleksja
sg pl
N kompleta
G komplety
A kompletę komplety

sg N kompleta (2). ◊ G komplety (3). ◊ A kompletę (4). ◊ pl A komplety (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Modlitwa kapłańska odmawiana jako ostatnia w ciągu dnia; vespertinarum precum appendix, precum Ecclesiae publicarum complementum, completorium, diurnarum precum sacerdotalium pars extrema, Ecclesiae preces uespertinis subditae Cn [completorium, complectorium Łac śr] (10): WróbŻołt pp7; A rzadki zoney odpłáty Aby doczekał Kompláty Bo Więc drugi ná nieſſporze Dawno ziemię ſſyią porze RejRozpr Bv; BielKom G3v; ktorey [włosienicy] aſz do śmierći przez cały Aduent przez poſt wielki [...] nie ſkładáłá. á innych dni/ od cżwartku/ aſz do Komplety ſobotney/ ná káżdy tydzień. SkarŻyw 160, 572; Stąd tedy od Apoſtolſkich cżáſow Kośćielne godźiny ná śiedm cżęśći y cżáſow rozdźielone/ powod y przycżynę ſwą wźięły: iáko Iutrznia/ Prymá/ Tercyá/ Sextá/ Noná/ Nieſzpor/ y Kompletá. LatHar 302, 313; WujNT 439.

W charakterystycznych połączeniach: kompleta postna, sobotna.

Zwroty: »kompletę mowić« (1): gdy Kompletę mowił/ cżárći nań przypádli SkarŻyw 572.

»kompletę odprawować« (1): Muśi podobno complety ſwe poſtne niedbále odpráwowáć CzechEp 59.

ZZa