[zaloguj się]

KONFISZKOWANIE (2) sb n

konfiszkowanie (1), konfiskowanie (1) Calep (1 : 1).

Fleksja

N sg konfiszkowanié (2).

stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. konfiskacyja.

praw. Orzeczony sądownie przepadek mienia na rzecz państwa; publicatio, sectio Calep, Cn [czego] (2): Publicatio ‒ Dobor [!] confiſcowanię. Calep [872]a; Sectio ‒ Zaczięczię, zarznienię. Przepadłego dobra confiſzkowanię. Calep 960a.

Cf KONFISZKOWAĆ

MM