Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [KONITRUD]

Następne hasło: KONIUCH »

[KONITRUT sb m

konitrut a. konitrud.

Fleksja

N sg konitrut.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

[bot. Gratiola officinalis L. (Rost: gratia dei); konitrut błotny, roślina z rodziny trędownikowatych (Scropgulariaceae)]

bot. Gratiola officinalis L. (Rost: gratia dei); konitrut błotny, roślina z rodziny trędownikowatych (Scropgulariaceae); centaurides, gratia Dei, gratiola Cn: Konitrud/ Gratiola vel gratia dei. SienHerb K2#, D4#.]