[zaloguj się]
[pdf]

KONSEKWENCYJA (4) sb f

konsekwencyja (4), [konsekwiencyja].

o oraz oba e jasne; a prawdopodobnie pochylone (tak w -yja).

Fleksja
sg pl
N konsekwencyja konsekwencyj(e)
G konsekwiencyj
D konsekwencyjéj
L konsekwencyjéj

sg N konsekwencyja (1). ◊ D konsekwencyjéj (1). ◊ L konsekwencyjéj (1). ◊ pl N konsekwencyj(e) (1). ◊ [G konsekwiencyj [zapis: -iy].]

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Rozumowanie, argumentacja (tu o interpretacji Pisma św.) [consequentia – przytoczenie, naśladowanie, zamknienie, urościenie Mącz 385b; następowanie, nastąpienie – consequentia Cn] (2): Gdy my tym to iuż ſpoſobem ſtáry zakon wykłádamy przez nowy/ tedy oni powiedáią/ że to ieſt zła conſequentia. SarnUzn E6; [Anoby y ná iednem doſyć: to ieſt/ gdyby pokazáli Páná Chriſtuſow/ álbo którego poſłáńcá iego wyrok/ w ktoremby mowił/ że ſie wiernemu nie godźi Vrzędu z miecżem trzymáć [...]. Lecż oni tylko Konſekwiencyiek nikcżemnych łápáią: áno nie Konſekwienciy/ ále ſłowá Bożego iáſnego ná tákie ſpory trzebá. BudUrzęd 66.]

W połączeniu szeregowym (1): Domyſły tu wſzędźie/ y mnimánia/ y conſequencie Anthykryſtowe/ łácno złáſki Bożey vznawamy GrzegŚm 51.

2. Logiczna konieczność (2): Zwártuy Kácérzu wſzyſtek nápełnióny fáłſzem łeb ſwóy/ nie téy conſequencyéy nie vczyniſz: muśiſz álbo Kápłaná Rzymſkiégo w Polſzce miéć/ ieſli ty Króleſtwem Polſkę zowieſz: álbo ieſliże Kápłaná Rzymſkiégo w Polſzce miéć niechceſz/ muśiſz Polſki Króleſtwem nie zwáć. OrzQuin Aa4v, Aa4.

ZCh