Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KONTENCYJA

Następne hasło: [KONTENTA] »

KONTENT (21) ai

c- (15), k- (6).

o oraz e jasne.

Fleksja

sg
m	N	kontent

pl
N	m pers	kontenci

sg m N (praed) kontent (15). ◊ pl N m pers kontenci (6).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.

Znaczenia

1. Zadowolony z czegoś (16)
2. Poprzestający na czymś (5)
- a. Należycie opłacony (1)

1. Zadowolony z czegoś; animaequus, contentus Cn (16): ActReg 64, 158; Nie ieden tám ná tydźień tylko ma ſześć groſzy/ A wżdy content/ ty w dródze chceſz záżyć roſkoſzy. WyprPl C2v.

kontent z kogo, z czego [w tym też: ex aliqua re (1)] (13): BielKron 204; A ták Iurku rozumiéy/ żem z poznánia twégo Więcey content/ niż z funtu złotá Węgierſkiégo. PudłFr 34; ActReg 96, 103, 116, 119, 129, 131; trzeźwy á ſwobodny żywot/ [...] wiedźie: á content [...] z śiebie y z tego co ma przed rękomá. GostGosp 169; SarnStat 306; GrabPospR N3v; A co wiedźieć z kogo Bog więcey kontent PowodPr 15, 77.

Szereg: »rad i kontent« (1): y byliby więtſza połowicá bráćiey náſzych tákiemu poſtánowieniu rádźi/ y bárzo contenći z tego GrabPospR N3v.

2. Poprzestający na czymś [contentus – ma dosyć BartBydg; – przestający na czym Mącz 447a] (5): Conquiesco, id est bene quiesco, Dobrze odpocziwam/ yeſtem content/ Przeſtáyę nátym/ Doſić mi ſie dźieye Mącz 341d; przeto o záłożęniu Trok y Wilná ná ten czás Czytelniku miły bądź content StryjKron 400.

kontent na czym (2): á kiedy piſzą Roki záwité/ tedy od piſánia ná pułgroſzku niech będą kontenći. SarnStat 579 [idem] 817.

a. Należycie opłacony (1): ktore pięniądze zostawil bel na, na [!] Vtciwego Woćiecha Brodę ſkupuiąc onego ze mlina W Suliecżynie ktory ich przyiąć niechcial, iſz nie zdalo iemu być ſię za Content. ZapKościer 1580/9.

Synonim: 1. rad.

Cf NIEKONTENT