[zaloguj się]

KONTREFETOWAĆ (7) vb impf

kontrefetować (6), kontryfetować (1), [konterfetować, konterfertować]; kontrefetować GórnDworz (5), kontrefetować : kontryfetować RejAp (1 : 1).

c- (5), k- (2).

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
inf kontrefetować
indicativus
praes
sg
3 kontrefetuje
praet
sg pl
3 m konterfetowåł m pers konterfetowali
imperativus
sg
3 niechåj kontrefetuje
conditionalis
sg
3 m by kontrefetowåł

inf kontrefetować (3).praes 3 sg kontrefetuje (2).imp 3 sg niechåj kontrefetuje (1).[praet 3 sg m konterfetowåł.3 pl m pers konterfetowali.]con 3 sg m by kontrefetowåł (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVIXVII w.

Malować lub rzeźbić kogoś lub coś; tu przen; in exemplum operis assumere, conformare, deformare, exprimere exemplar, imitari Cn [kogo, co] (7):
a) Opisywać, przedstawiać (3): Tám iuż Duch ſwięthy kontrifetuie roſkofzy y páłace niebieſkie. RejAp CC4v, 180v; GórnDworz N8; [Chriſtus P. opowiádał: tedy ich oné wielkié y ſtraſzliwé przygody ták konterfetował/ iáko niekiedy Prorocy/ gdy przygody miáſtu/ któré miáły być gniewem BOżym wzburzoné/ konterfetowáli y opowiádáli. BiałPos 23 (Linde).]
b) Naśladować (4): Tákże pan Krákowſki s przodku ſie gniewał/ ále poty bárzo ſie ſmiać muſiał/ widzącz/ iż pan Giżycki w tym/ dobrze Gunellę [nazwisko znanego błazna] contrefetowáć vmiał. GórnDworz S5, E7; [Bo [kos] rozmáitych ptakow náśládywa. Y cżłowiecży głos conterfertuie CygMyśl D3].
α) Dla wywołania śmiechu: przedrzeźniać (2): Abowiem ktoby chciał ták contrefetowáć ludzie/ iáko Guzman/ z rozdzierániem gęby/ z wyſzcżyniániem ięzyká/ nie vſzedłby też zá inego/ iedno zá Guzmaná/ á boday nie gorzey GórnDworz O8.

kontrefetować w kim [= czyją cechę] (1): ma to obacżyć dworzánin/ ktorego cżáſu/ ná kthorym mieyſczu/ y przed kim kogo s cżego ſztrofuie/ by záſię tego nie contrefetował w towárzyſzu/ czo w pánie ieſth/ dobrze lepiey/ godnieyſze ſmiechu. GórnDworz O8v.

Formacja współrdzenna: wykonterfetować.

Cf KONTREFETOWANIE

HG