[zaloguj się]
[pdf]

KOŃCZATY (20) ai

-o- Mącz (5), -ó- GrzepGeom (5); a jasne.

Fleksja
sg
mNkończaty fNkończatå, kończat(a) nNkończat(e)
L Lkończat(e)j L
pl
N subst kończat(e)
A subst kończaté
I m kończat(e)mi

sg m N kończaty (9). ◊ f N kończatå (2), kończat(a) (2). ◊ L kończat(e)j (1). ◊ n N kończat(e) (2). ◊ pl N subst kończat(e) (2). ◊ A subst kończaté (1). ◊ I m kończat(e)mi (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Ostry, ostro zakończony, uwypuklający się, spiczasty; acutus Mącz, Cn; serratus Mącz; acuminatus, cacuminatus, cuspidatus, fastigatus, mucronatus, muricatus Cn (20): Broda długa á koncżata zna. cżłowieka mądrego, dowcipnogo, chytrego GlabGad O6, O2v; Mącz 219a; Pyramidatus – Konczati we cżterzi granie. Calep 880a, 998b, 1134a, 1150a.

W charakterystycznych połączeniach: broda (2) kończata(-y, -e), chrzęstka, ćwieczek, gromada, kupa, miecz, nos, ostrze, podbrodek, środek u puklerza, ząb; kończaty we trzy granie, we czterzy granie.

Zestawienia: »kąt kończaty« = kąt ostry [szyk 4 : 1] (5): Záśię kąt który leży między dwiemá proſtymi liniámi/ ieden ieſt proſty/ drugi kóńczáty/ á drugi tępy. GrzepGeom C3, C3v [3 r.], Dv.

»kończaty ząb« = kieł (1): Dentes canini vel serrati, Kończáte zęby które miedzy przedſobnémi á miedzy trzonowémi ſtoyą. Mącz 81d.

Szeregi: »kończaty a (albo, i to jest) ostry (a. zaostrzony)« [szyk 2 : 2] (4): podbrodek koncżati y zaoſtrzony, iako też y nos [...] chytrcza znamionuie. GlabGad O7, N8v, O7; Millum vel Millus, Obróż ná pſy oſtremi á kończátemi ćwieczkámi nábita Mącz 221c.

»kończaty a szpiczasty« [szyk 1 : 1] (2): Rostra navium, Przednieyſzy lodźny nos/ to yeſt ſzpiczáſty á kończáty nos. Mącz 358c, 424a.

a. O wystających częściach (1): Cżoło koncżate na ſkroniach iż koſci iakoby ſie wypięły, vkazuie nieſtatecżnego y mgłego w każdey rzecży GlabGad N4.

Synonimy cf KOŃCZASTY.

Cf KOŃCZASTY, KOŃCZATOKRĘTY, KOŃCZATOOKRĄGŁY, KOŃCZYSTY, KOŃCZYTY

RS