« Poprzednie hasło: KOŃCZYSTOWICIE | Następne hasło: KOŃCZYTY » |
KOŃCZYSTY (24) ai
-ń- (20), -n- (4).
o jasne.
comp kończystszy (2).
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | kończysty, kończystszy | n | N | |
G | G | kończystégo | |||
A | kończystszy | A |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | kończyst(e) |
A | subst | kończyst(e) |
L | kończystych |
sg m N kończysty, kończystszy (15). ◊ A kończystszy (1). ◊ n G kończystégo (2); -égo (1), -(e)go (1). ◊ pl N subst kończyst(e) (3). ◊ A subst kończyst(e) (2). ◊ L kończystych (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
W charakterystycznych połączeniach: cirnie kończyste(-y), list(ek) (liście) (3), nos, oścień, rog.
»ku końcowi kończysty« (1): Mącz 72b cf »ciasny albo kończysty«.
»obdłuż kończysty« = owalny (1): Elenchi proceriores Margaritae, Perły obdłuż kończiste. Mącz 101c.
»ciasny albo kończysty« (1): Cuneatus, Ad imum cuneatior, Ku końcowi cieſnieyſzy álbo koncziſtſzy. Mącz 72b.
»kończysty a długi (a. podługowaty)« [szyk 1 : 1] (2): KOza ieſt zwierzę brodate/ długie á końcżyſte rogi maiącz FalZioł IV 5d; Mącz 64b.
»kończysty i ostry« (1): a vplodwſſy koronę s cirniá końcżyſtégo ij wielmi oſtrégo/ wlożyli mu ią na glowę iego ſwiętą OpecŻyw 128.
»kończysty, szpiczasty, (ościsty)« [szyk 1 : 1] (2): Mucro etiam pro quanunvis rerum summo acumine, unde apud Plinium herbarum mucrones dicuntur et herbae in mucronem desinentes, Kończiſte/ Szpiczáſte/ ośćiſte ziołá. Mącz 235b, 119c.
»kończysty, wysoki« [szyk 1 : 1] (2): Meta lactis, id est caseus ad morem metae, hoc est pyramidalis figurae factus, Tákiey formy ſér yáko kopce bywáią/ wyſoki konczyſty ſér. Mącz 219b, 119c.
»podługowaty, kończysty« (1): Turbinata pyra, Podługowáte kończyſte gruſzki. Mącz 470a.
Synonimy cf KOŃCZASTY.
Cf KOŃCZASTY, KOŃCZATY, KOŃCZYTY, NIEKOŃCZYSTY
RS