[zaloguj się]
[pdf]

KOPYTNIKOWY (5) ai

kopytnikowy (4), kopytlnikowy (1), [kopydnikowy];kopytnikowy : kopytlnikowy SienLek (3 : 1).

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w kopyto i w -owy).

Fleksja
sg
mNkopytnikowy fNkopytnikow(a) nNkopytlnikowé
Gkopytnikow(e)go G G
Akopytnikowy A A

sg m N kopytnikowy (1). ◊ G kopytnikow(e)go (1). ◊ A kopytnikowy (1). ◊ f N kopytnikow(a) (1). ◊ n N kopytlnikowé (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „kopytnik”; będący częścią rośliny lub zrobiony przy jej użyciu (5):
Wyrażenia: »korzeń kopytnikowy« [szyk 2 : 1] (3): Proch też z korzenia Kopytnikowego/ gdy go kto drágmę ná káżdy dźień przez rok bierze/ pozbędźie wielkiey niemocy. SienLek 60, 53, 158; [kopydnikowégo korzenia prochu/ dragm dwie ſtłukſzy OczkoPrzymiot 611].

»liście kopytlnikowe« (1): Dobré téż ná to liśćie kopytlnikowé tłuczoné z ſolą. SienLek 128v.

»wodka kopytnikowa« (1): No [!] wątrobę y na wodnocielnoſc. WOdka Piołynkowa/ Mlecżowa/ Kopytnikowa/ Kozłkowa/ Benedictowa/ Opichowa Moiownikowa. FalZioł II 14a.

ZZa