Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KORABNIK

Następne hasło: KORAL »

[KORABNY ai

o prawdopodobnie jasne (tak w korab); a pochylone.

Fleksja

sg
m	N	choråbny

pl
A	m pers	koråbn(e)

sg m N choråbny. ◊ pl A m pers koråbn(e).

Sł stp, Cn brak.

Znaczenia

[Przymiotnik od „korab” ‘okręt’]
- a. [Obyty z pracą na korabiu]

Przymiotnik od „korab” ‘okręt’: Abel [...] est proprium nomen lapidis super quem posita fuit archa ‒ kamen chorabni GlosyKórn II 157.

a. Obyty z pracą na korabiu: Y posłał Chyrám (onym) korabiem sługi ſwe/ męże ná korabiách bywáłe (marg) wła. męże korabne/ wiedzące (ábo vmieiące) morze. (–)/ morzá świádome/ z sługami Solomonowemi. BudBib 3.Reg 9/27 (Linde).]