[zaloguj się]
[pdf]

KORBONA (11) sb f

f (10), m (1) [w funkcji n-pers]

korbona (6), karbana (3), karbona (2); korbona LatHar (2),WujNT (3); karbana OpecŻyw; karbona Calep; Korbona : karbana : karbona BielKron (1 : 2 : 1).

Wszystkie a jasne; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg
N korbona
G korbony
A karbonę
I Korboną

sg N korbona (3). ◊ G korbony (5). ◊ A karbonę (2). ◊ I Korboną (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

1. Skrzynia na datki w świątyni jerozolimskiej (8): Wzięli xiążęta kaplańſcy ij biſkupowie żydowſcy/ trzydzieſci pieniędzy ſrebrnych ſkarbany myto zakupioné od ſynow Izrahelſkich OpecŻyw 118v; LatHar 697 marg; WujNT 117 marg, Zzzzz3.
Zwrot: »kłaść do korbony« = mittere in corbonam Vulg (2): Nie godźiſię ich kłáść do korbony: bo kreẃ nimi zápłácono. LatHar 697 [przekład tego samego tekstu] WujNT Matth 27/6.
Wyrażenie: »korbona pospolita« [szyk 1 : 1] (2): á co zoſtáło pieniędzy s poſpolitey kárbány/ s thego ſpráwiáli nacżynia kościelne. BielKron 90v, 86v.
2. Skarbiec, zwłaszcza publiczny [corbona Łac śr] (2): Fiscus ‒ Karbona. Skąrb krolewcky [!], albo poſpolitego człowieka. Calep 421a.
Wyrażenie: »pospolita korbona« (1): s thym wſzytki [Brutus] potráćił ktorzy ná przywrocenie Tárquiniuſá przyzwaláli/ á dobrá ich álbo ſkárby w poſpolitą kárbánę włożyli BielKron 105v.
3. n-pers (1): ktorą włocżnię przed woyſkiem nieſli gdy ſie s Korboną Ormiáńſkim krolem mieli potykáć BielKron 178.

Synonimy: 1. skarbnica, skrzynia; 2. skarb.

AL