[zaloguj się]
[pdf]

KORZYĆ (2) vb impf i może pf

może pf Leop.

o prawdopodobnie jasne (tak w korzyć się).

Fleksja
praet
sg pl
1 m korzyłem m pers korzylismy

praet 1 sg m korzyłem (1). ◊ 1 pl m pers korzylismy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia
Umartwiać, trapić [co] (2): korzyliſmy duſſe náſſe [humiliavimus animas nostras]/ á tyś o thym niechćiał wiedzieć? Leop Is 58/3.

korzyć czym (1): Korzyłem [Humiliabam] poſtem duſzę moię WróbŻołt 34/13.

Formacje wspołrdzenne: korzyć się, pokorzyć, pokorzyć się, ukorzyć, ukorzyć się, upokorzyć, upokorzyć się; ukarzać się, upokarzać, upokarzać się; spokornieć.

AL