KOSZULA (181) sb f
koszula (178), kosula (2), kasula (1), [kasuła, kazuła]; kosula RejPos; koszula : kosula CiekPotr (1 : 1); koszula : : kasula BielKron (18 : 1).
-o- (178), -ó- (2); -o- : -ó- Mącz (7 : 2); ◊ ka- (1), [kå-]; końcowe a jasne.
Fleksja
|
sg |
pl |
du |
N |
koszula |
koszule, kasuły |
|
G |
koszule |
koszul |
|
D |
|
kasul(o)m |
|
A |
koszulę |
koszule |
koszuli |
I |
koszulą |
koszulami |
|
L |
koszuli |
koszulåch |
|
inne |
sg a. pl A - koszule
|
sg N koszula (33). ◊ G koszule (12). ◊ A koszulę (49). ◊ I koszulą (3). ◊ L koszuli (21). ◊ pl N koszule (1), [kasuły]. ◊ G koszul (11). ◊ D kasul(o)m (1). ◊ A koszule (33). ◊ A sg a. A pl koszule (4). ◊ I koszulami (2). ◊ L koszulåch (2). ◊ du A (cum nm) koszuli (9) ZapWar 1542 nr 2559, LibMal 1544/87 [2 r.], 1545/97v, 106, 1547/137, 1550/151, 152, 1552/169.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
1.
Szeroka odzież okrywająca niemal całe ciało, stanowiąca albo jedyny ubiór albo będąca częścią stroju, noszona bezpośrednio na ciele; strojniejsza, widoczna spod wierzchniego ubioru często pięknie i bogato zdobiona na przodzie, wokół szyi oraz na rękawach haftem, naszyciami, krezą itp.;
indusium Murm, Mymer1, BartBydg, Mącz, Calep, Cn; interula BartBydg, Mącz, Calep, Cn; camisia BartBydg, Cn; tunica Mącz, Cn; subucula Calep, Cn; castula Mącz; hypodytes Calep (178):
Murm 154;
Mymer1 [312];
Indusium, interula, camisia, cossulya BartBydg 74,
74;
FalZioł V 65 [4 r.];
GlabGad L;
pobral [...] myecz dwye siekiercze dwye kossuly y trzy lemyeshe ZapWar 1542 nr 2559,
1524 nr 2300,
1527 nr 2534,
1542 nr 2556;
ſyall yuſz był zgrzedy koſſulie trzy y ſchath ynnych nyewye wyelye LibMal 1546/112v;
Item koſſulie pacholku yednemu wpradze vkradl thą ſfam ſchodziell LibMal 1550/153v;
kupila ſobye trzi Lokczie plothna na koſchulie LibMal 1552/172,
1543/75,
76,
1544/78,
79,
86v (
58);
GroicPorz aav;
Czemu Mniſzy chodzą w kápicách/ w trepkách/ w powroziech/ koſzul nienoſzą KrowObr 133,
61v;
Láńcuchy y ſzátá ſie ná nim bárzo pſtrzyłá/ A ná ſpodku koſzulá bárzo brudna byłá. RejWiz 39,
54v,
94v,
105;
RejFig A5v [3 r.],
Bh7v,
Dd3v [2 r.];
SZátá piękna/ koſzulá/ poſciel/ Koń vbrány/ To też może policżyć miedzy roſkoſzámi. RejZwierz 135,
140;
Kſiążętá y zacnieyſzy máią koſzule ſubtelne iáko iedwáb BielKron 450v;
[posłali królowi] dáry/ tho ieſt/ koſzulę Hiſzpáńſkim dźiáłem wyſzywáną Iedwabiem á Złotem/ y ine rzecży. BielKron 451v;
Arábowie [...] zbroy ná ſobie nie máią tylko w koſzulach/ á wielkim pędem ſie potykáią BielKron 456,
260v,
420v,
453v,
456,
458 [2 r.] (
13);
Canabinum indusium, Konopna koſzulá. Mącz 33a;
Effilatum, Obłogá Bramá/ W[y]ſziwánie ná koſzuli álbo inſzem odzieniu Mącz 127a,
169b [3 r.],
173b,
469a;
rozebrawſzy ſie do koſzule/ gorzey ſkocżył/ niż poki ſkakał w kábacie GórnDworz C8v;
HistRzym 107 [6 r.],
107v [4 r.],
108 [2 r.],
108v [2 r.];
BielSat Dv,
D2;
HistLan C3,
C3v;
RejZwierc 17,
67v,
95v,
133 143v,
176v,
177,
274;
Wmłodośći ſuknie ſwoie y koſzule vbogim dawał. SkarŻyw 496 marg,
496,
527;
ReszList 163,
168,
172;
kazał go [cesarz chłopa opiłego] dworzáńſkim chłopiętom [...] w koſztownym łożu położyć/ oblokwſzy go w białą á ćienką koſzulę WerGośc 245,
217,
245 [2 r.];
BielRozm 24,
25;
Hypodytes – Wełnianka, ſpodnią koſzulá Calep 495a,
529a,
556a,
1023 [2 r.];
KmitaSpit C3v;
mam sioſtrę ſwoię dáć zá cię [...] Nieſpráwić iey namnieyſzey rzeczy, bez lat, koſul? CiekPotr 51;
KlonWor 72.W charakterystycznych połączeniach: koszula konopna, lniana (2), z płaskonek, sukienna, wełniana (2); koszula cienka (4), piękna, poczesna (2), subtelna, wyszywana (4).
Przysłowia:
Tunica pallio proprior, Proverbium, Bliſzſza koſzſzulá niżli ſuknia Mącz [273]d;
CiekPotr 86.
Gdźie ſuknia nie doſtáłá/ koſzulą nádſtáwił BielSat D3v [idem] BielRozm 29.
Wyrażenia: »koszula ciasna [=
obcisła]« [
szyk 1 :
1] (
2):
vczinila ſobye ſtegoſz plothna Gyeſlka trzi y do czwarthego ſtharego rąkavi y koſſulyą czyaſſna, dwye ſcziercze, y dwa cząpcza. LibMal 1544/91v,
1552/170.»koszula od gołego ciała« (2): nákładł ſobie w zánádrá kámycżkow zá koſzulę od gołego ćiáłá/ á zwierzchu miał s ſukniey lankę dwoiſtą BielKron 420 [idem] WerGośc 217.
peryfr. »w jednej, jedno w koszuli« = prawie nago, bez majątku (4 : 2): [Lukierda króla Przemysława] proſiłá áby ią w iedney koſzuli do do mu odeſłał/ á okrućieńſtwá nád nią nie dziáłał BielKron 368, 362, 369, 405v; vciekał iedno w koſzuli s pogorzáłego miáſtá RejZwierc 67v, 146.
»nędzna koszula« (2): Cożći pomogło ſrebro/ coż pomogło złoto [...] Kiedy cie mizerna śmierć ták chluſnęłá koſą/ Leżyſz w nędzney koſzuli/ á to inſzy nioſą. RejWiz 83v, 87.
»odziemna niewieścia koszula« = dolna część dwuczęściowej koszuli (tzw. kombinowanej) (1): Castula, Palliolum quo puellae nudae infra papillas praecigebantur [...] Odziemna niewieśćia koſzulá. Mącz 40c.
»wąska koszula« (1): iáko cie widzą táko cie máią: á tego nędznego widzenia iedno do iutrá/ á potym iedno deſzcżká á wąſka koſulá zoſthánie RejPos 316.
Zestawienie: »koszula koleńska« = koszula z bardzo cienkiego i cenionego płótna kolońskiego (2): Czapniczka ma trzi koſſulie Colienskye a dwye proſthe. LibMal 1554/ 192v, 1544/79.
W przen (1):
Wyrażenie: »nabliższa koszula« = ciało (1): Oni z tego ſię rádowáli mowiąc: á co nam idzie omáiętność/ y tey nabliſzſzey koſzule/ to ieſt ćiał náſzych dla Páná náſzego Iezuſa Chryſtuſa odſtąpiem ſchęćią rádzi. SkarŻyw 130.
a.
Najprostsze odzienie mnichów; włosienica;
colobium, interula monachorum linea curta absque manicis, lebiton, lebitonarium Cn (4):
Mniſzy bes tzapek/ bes botow/ bes ſſukien chodzili/ tylko ſie w grube koſzule obłotzyli. KrowObr 137,
B;
SkarŻyw 311.W porównaniu (1): [w klasztorze] Kapicza/ Powroz/ moy vbior A Koſſula yakoby Wor RejKup t8v.
2. Płaszczyk, zwierzchnia suknia noszona na zbroi (1): Laena ‒ Koſsulia na zwierchnie ſzati abo na zbroię oblieczoną. Calep 578a.
3.
Część stroju liturgicznego (2):
a. U żydow (1): odział Biſkupá w koſſulę lniáną [vestivit pontificem subucula linea]/ á opáſał go páſem/ á ná to obłokł go w ſuknią z iedwabiu modrego/ á ná wierzch Humerał włożył Leop Lev 8/7.
b.
U chrześcijan: ornat lub dalmatyka [casula ‒ ornat Murm 129, Mymer1 7, BartBydg; ornat kapłański ‒ casula Cn] (1):
[ktore [bluźnierstwo] ludkom proſtym [papież] cukruie owemi ſwemi dzwony owemi obrázy/ vbiory/ hańbámi (chćiáłem rzecż) álbámi komżámi kazułámi Ornaty Dálmuciami Rokietámi/ Infułámi/ Kurwaturámi Krzyżmi KrowObraz N2v;
Zoſtał też przebor ſzat/ ſpoſobem Zydowſkim/ ſą ony ornathy rozmáite/ iákich y v Żydow nie było/ Dálmátyki/ Caſſuły/ Rewerendy/ Komże/ Cáppy/Kápice GrzegRozdział L4.
]Szereg: »kasula albo dalmatyka« (1): Pás áby był na cżterzy pálce ſzeroki [...] od ktorego też troki máią wiſieć subtylnie plecione ná doł dla pocżćiwośći kápłáńſkiey. Ná tych záſię będzye ſzátá ozdobna [...] z rękawy y z nagłowkiem/ z roſpory ná bocech (thę zową Poderis/ podobna ku náſzym dziſieyſzym Káſulom álbo Dalmátykom) BielKron 34.
Synonimy: 1.a. włosienica, włosieniec, włosień.
IM