[zaloguj się]

KOŚCIAN (1) sb m

Fleksja

I sg kościanem.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przyład).

Laska, kij, kostur: Incutero Scipionem Eburneum in caput alterius, Słoniowy koścień komu w łep wlepić/ álbo kościánem przes łep vderzić. Mącz 339b.

Synonimy cf KOŚCIEŃ.

Cf KOŚCIEŃ

AKtt