KOŚCIAN (1) sb m
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przyład).
Laska, kij, kostur: Incutero Scipionem Eburneum in caput alterius, Słoniowy koścień komu w łep wlepić/ álbo kościánem przes łep vderzić. Mącz 339b.
Synonimy cf KOŚCIEŃ.
Cf KOŚCIEŃ
AKtt