Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: (KOŚCIOŁOM)

Następne hasło: KOŚCISTY »

KOŚCIOŁOWY (2) ai

Wszystkie o prawdopodobnie jasne (tak w kościoł oraz -owy).

Fleksja

sg
m	G		n	G	kościołow(e)go
m	A	kościołowy	n	A

sg m A kościołowy (1). ◊ n G kościołow(e)go (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. kościelny, Linde XVII w. (z Cn).

Znaczenia

Przymiotnik od „kościoł”
- 1. Od znacz. ‘społeczność wiernych chrześcijan’; tu w przen (1)
- 2. Od znacz. ‘budowla sakralna’,‘świątynia chrześcijańska, zwłaszcza katolicka’ (1)

Przymiotnik od „kościoł”:

1. Od znacz. ‘społeczność wiernych chrześcijan’; tu w przen (1):

Wyrażenie: »ciało kościołowe« (1): On [Chrystus] ieſt/ [...] głową ćiáłá kośćiołowego [ipse est caput corporis Ecclesiae Vulg Col 1/18]/ ktory ieſt pocżątkiem pierworodnym z vmárłych. ReszPrz 9.

2. Od znacz. ‘budowla sakralna’,‘świątynia chrześcijańska, zwłaszcza katolicka’; templi Cn (1): PLOCKO weſołe ná lądźie wyſokim Oglądaſz będąc pod brzegiem głębokim Chceſzli wierzch vyźrzeć ſtámtąd kośćiołowy Zdeym kołpak z głowy. KlonFlis F4v.

Cf KOŚCIELNY