[zaloguj się]
[pdf]

KOŚNICA (11) sb f

kośnica (8), kostnica (3); kośnica BielŻyw, SeklKat, RejKup, Mącz (2), RejPos, Calep; kostnica Mymer1; kośnica; kostnica BartBydg (1 : 2).

-ſ-, -s- (8), -ſz-, -sz- (2), -ś- (7).

o oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N kośnica
G kośnice
L kośnicy kośnicåch

sg N kośnica (6). ◊ G kośnice (2). ◊ L kośnicy (2). ◊ pl L kośnicåch (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

Pomieszczenie na ciała zmarłych; ossorium Mymer1, BartBydg; ossuaria Mącz, Calep; carnarium, costarium BartBydg; ossuarium Cn (11): Mymer1 8; Carnarium, locus ubi carnes reponuntur vel ossa mortuorum, kosznycza BartBydg 23, 36b, 104; BielŻyw 165; nieſą ſacramenta albo ſwiątoſcy/ ale ſwiętich koſcy/ y dla tich ieſt mieyſcze przikoſciele nie naoltarzu/ ale wkoſniczy SeklKat Z; RejKup g7v; Mącz 194d, 270d; idź do kośnice/ pátrzay ná kośći/ iż ty kośći pirwey żywe były/ á iuż teraz martwe/ ſprochniáłe/ y iuż ſie w proch obracáią. RejPosWiecz3 98; Calep [741]a.

TZ