![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: KOTNOR | Następne hasło: KOTNOROWANY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KOTNOROWAĆ (1) vb impf a. pf
kotnorować, [kutnurować].
Wszystkie o oraz a jasne.
Fleksja
| inf | kotnorować | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | kotnoruję | |
inf kotnorować. ◊ [praes 1 sg kotnoruję.]
Sł stp brak, Cn: kutnerować, Linde XVI w. (ten sam przykład): kutnerować.
Czesać sukno, robić je włochatym (wskutek czego jego barwa staje się intensywniejsza); pectere vestes Mącz; crispare villos panni, interpolare vestem, pexam polire a. reddere Cn (z niem. kuttenieren): Pectere vestes, Zbárwić/ Barwę podnieść/ kotnorowáć Mącz 285d; [Kotnoruię/ Pecto, pexo, pectino, carmino, impluvio. Volck Iiiv; Kutnuruię/ vide Kotnoruię. Volck Iii4v].
Cf KOTNOROWANY, [KUTNEROWANIE]
AKtt