KOWANY (23) part praet pass pf i impf
impf (5) [w znacz. 1.a.], pozostałe pf,
-o- (6), -ó- (1) ZawJeft; a jasne.
Fleksja
sg |
m | N | kowany |
f | N | kowanå |
n | N | |
G | |
G | |
G | kowan(e)go |
A | kowany |
A | kowaną |
A | |
I | kowanym |
I | |
I | |
pl |
G |
kowanych |
D |
kowanym |
A |
m an |
kowan(e) |
subst |
kowan(e) |
L |
kowanych |
sg m N kowany (1). ◊ A kowany (1). ◊ I kowanym (1). ◊ f N kowanå (4). ◊ A kowaną (2). ◊ n G kowan(e)go (1). ◊ pl G kowanych (3). ◊ D kowanym (1). ◊ A m an kowan(e) (2). subst kowan(e) (1). ◊ L kowanych (3).
Sł stp s.v, kować, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
1.
Wykuty młotem z rozżarzonego metalu, klepany, nie lany;
productilis Vulg; ductilis Cn (10):
Spiewayćie Pánu [...] Ná trąbách z blách kowánych [in tubis ductilibus] y w głoſie kornetu rogowego. Leop Ps 97/6,
Ex 25/18;
weźmi téż odemnie, Nie zbroie kowáną w Lemnie, Albo tarcz nieprzełomioną, Od Cyklopow vrobioną: Lecz Proporzec pięknie tkány KochProp 5.
Wyrażenie: »blach kowany« = zbroja (1): I przepędził ji [oszczep] przez tarcz i przez blach kowany KochMon 31.
W przen [z czego] (1): Toć ieſt zbroiá poććiwego/ Rycerzá Krześćijáńſkiego. Tá zbroiá s cnoty kowána/ Ma być wiárą hártowáná/ Stałoſcią wyhecowána/ Nádzieią polorowána. RejZwierc 254.
a.
O monetach;
malleatus Cn (5):
BielSat L4v;
BielSjem 28;
Przez rády pánów Rad monétá nie ma bydz kowána [moneta ne cudatur JanStat 371]. SarnStat 406.
W charakterystycznych połączeniach: moneta kowana(-e) (3), pieniądze (2).
Szereg: »bity i kowany« (2): áby żaden nád wolą náſzę pod znákiem náſzym pieniędzy bitych y kowánych nie vżywał [ne ... nummos cuderint, his utatur JanStat 379] SarnStat 409 [idem] 1131.
2.
Wykuty, wyrzeźbiony z kamienia (2):
miáſto proporcá/ ſuknią ſzáchowáną Záwieśmy/ á ná grobie gęś twárdo kowáną: A to żeby mógł każdy/ kto tędy pobieży/ Domyślić ſię zárázem/ że tu gąſká leży. KochFr 130.
kowany z czego (1): Bóg nie ieſt z drzewá rzezány/ Ani z mármóru kówány. ZawJeft 15.
3. Okuty, obity metalem (2): KlonFlis C3v; [gospodarz] Záſunął w kowánych drzwiách dębowe zapory. KlonWor 24.
4.
Podkuty (9):
a.
O koniach;
clavatus Cn (2):
W przeciwstawieniu: »kowany ... bosy« (1): Turcy/ ktemu wielkie cżoło vcżynili y konie mieli kowáne/ nie mogli ich náſzy przełomić s trochą lidźi/ ktemu boſe konie mieli á byłá wielką gołoledź BielKron 424.
Wyrażenie: »kowany ostro« (1): [Wołoski] gotował ſie s ſwymi ludźmi ná Podole/ roſkazawſzy by káżdy konie kowáne oſtro miał dla gołoledźi. BielKron 424.
b. O obuwiu; calcaementum clavis confixum Cn (7): BielKron 465; RejZwierc [207], [207]v; StryjWjaz A4; on idzie z ſkoſą [!] ná rámieniu/ w kowánych wieyſkich trzewikách SkarŻyw 212; Wádźić náſz bót kowány/ rzezáné trzewiki/ Zkąd nas błazny názywaſz/ y krzćiſz nas Stáńczyki. PudłFr 53; CiekPotr )?(3.
Synonimy: 1.a. bit, prasowany.
Cf KOWAĆ, KUTY
TZ