[zaloguj się]

KRATKA (10) sb f

krå- Mącz (9), kra- (1) SkarŻyw (Cn krå-); końcowe a jasne.

Fleksja
sg pl
N kråtka kråtki
A kråtkę kråtki
I kråtkami

sg N kråtka (1).A kråtkę (1).pl N kråtki (2).A kråtki (1).I kråtkami (2).

stp brak, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

Dem. odkrata” ‘krzyżujące się pręty; cancelli Mącz; craticula, craticulum Cn (10): Cancello, Kratki czynię Mącz, 33a, 33a.
Wyrażenie: »jako kratka« = pokratkowany, kraciasty (1): Cancellatim mordax venter, Zołądek który wnątrs yeſt yáko czepiec/ álbo kratká. Mącz 33b.
a. Zasłona, przegroda z kratek; cancelli BartBydg; transenna Mącz (5): BartBydg 212b; Transenna, Kratká álbo ogrodek z máłych/ ſzczebelków vczyniona którą przed okno wyſtáwiáyą á przes nię z domu wyglądáyą. Mącz 462c, 354b.
Wyrażenia: »kratka w korze [= chórze]« (1): Gdy przez krátkę w korze vbogiego vyrzáłá: biegłá do ſtárſzey áby iáłmużnę iemu dáć kazáłá. SkarŻyw 161.

»kratki okienne« (1): Viminibus factao fenestrae. Kratki okienne z cionkich prątków vplecione. Mącz 496d.

b. Kantar; fiscella Mącz (2): Fiscilla, Kratki ná gębie/ ktore zwerzętóm[!] a zwłaſzczá konióm záwięſzáyą ná gębie. Mącz 128d; Fiscellis capistrare, Kratkámi ovzdáć. Mącz 128d.

Synonimy: b. ogłow, uździenica.

MB