Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KROCIUCHNY

Następne hasło: KROCIUCZKO »

KROCIUCZKI (5) ai

o pochylone.

Fleksja

sg
m	N	króciuczki
m	A	króciuczki

pl
A	subst	króciuczki(e)

sg m N króciuczki (2). ◊ A króciuczki (1). ◊ pl A subst króciuczki(e) (2).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Znaczenia

Dem. i intens. od „krotki”
- 1. Od znacz. ‘krótkotrwały’ (2)
- 2. Od znacz. ‘zwięzły, lapidarny’ (3)

Dem. i intens. od „krotki”:

1. Od znacz. ‘krótkotrwały’ (2):

Wyrażenie: »krociuczki (jest) czas« (2): niech ci śię niezdá droſzſzy ten krociuczku [!] czas ktorego ſnać ieſzcze możeſz być żyw [...] niſz chfała pańſká twoi żywot wiecżny abo potępięnié MurzHist N4; Gdyż krociucżki ieſt cżás żywotá ludzkiego Phil H3.

2. Od znacz. ‘zwięzły, lapidarny’ (3): Te wierſzyki kroćiucżkie ten ći dar dáruię/ Tákie/ iákie w my proſty głowie dźiś nayduię. CzahTr G, F4, K2.

Cf KROCIUCHNY