[zaloguj się]
[pdf]

BAJĘDA (3) sb f

a jasne.

Fleksja
sg pl
N bajędy
A bajędę
L bajędach

sg A bajędę (1). ◊ pl N bajędy (1). ◊ L bajędach (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Bajka, baśń, legenda, opowiadanie fantastyczne; gadanina, brednie, fałsz, wymysł. Tutaj (w polemice religijnej) prawdopodobnie złośliwe przekręcenie wyrazu „agenda” (ajenda) (3): Pánnę Máryą/ nie tylko zową mátką Iezuſową/ ále też y ſámego Bogá Oycá: tákże też y świętey Troyce/ iáko ich Kurſy/ Hortuluſy/ Báiendy/ y Mſzały z Wiátykámi świadcżą CzechRozm 194v, 194v marg; iákie też było to moie krzcżenie/ y cżym mię/ [...] niewolono; y cżytałem Báięndę wedle ktorey mię guſlono y ſzmárowano CzechEp 85.

Cf AJENDA

KN