[zaloguj się]
[pdf]

KROKWA (2) sb f

o oraz a jasne (Cn też o jasne).

Fleksja
sg
N krokwa
L krokwie

sg N krokwa (1). ◊ L krokwie (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. dachowka oraz krokwy, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) ‒ XVIII w.

1. Belka pozioma wiążąca dwie inne; securicula Mącz; cantherius Cn (1):
Wyrażenie: »wiązana krokwa« (1): Securicula, Balczány bánt/ álbo wiązána krokwá/ to yeſt drzewo nieyákie/ które weſpołek ſpaya dwá balki/ álbo dwá dilá/ dwoye drzewo/ etc Mącz 378b.
2. Noga u stołu (1): Monopodium, Stół o yedney nodze álbo krokwie Mącz 230c.
3. [Skośne belki w wiązaniu dachowym podtrzymujące pokrycie dachu: Dla niedbáłośći zgnije krokwá [humiliabitur contignatio; záwáli ſie wiązánie Leop 1577]/ á dla leniwych rąk kápáć będzie do damu. Leop Eccle 10/18 (Linde).
Szereg: »krokwa albo kozieł«: Tignus sive tignum est trabs cui tectum imponitur. Krokwa albo kozyel Cervus Inst B7.]

Synonimy: 3. kozieł, wiązanie.

Cf KROKIEW

JB