Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [KRUKAŁ]

Następne hasło: [KRUKIEW] »

[KRUKAWKA sb f

Pierwsze a pochylone, końcowe jasne.

Fleksja

	sg	pl
N	krukåwka	krukåwki
L		krukåwkåch

sg N krukåwka. ◊ pl N krukåwki. ◊ L krukåwkåch.

Sł stp, Cn notuje.

Znaczenia

1. [zool. Streptopelia turtur L.; turkawka, ptak z rodziny gołębi (Columbidae)]
2. [Burczenie w brzuchu]

1. zool. Streptopelia turtur L.; turkawka, ptak z rodziny gołębi (Columbidae); Livia columba, palumbulus, palumbus Cn: Turtur Synogarlicá/ Krukawká. UrsinGramm 320; Cresc 1571 589 (Linde).

2. Burczenie w brzuchu: Y przeto zły żolądek/ w brzuchu rurmus álbo krukawki/ álbo z gęby ſmród/ dźiąſłá ſłábiuchné/ ſtáwy niemocné/ nogi náćiekłé OczkoPrzymiot 401.

Synonim: 1. synogarlica.

Cf 1. KRUCZENIE]

AKtt