Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KRYJOMO

Następne hasło: KRYKSMAN »

KRYJOMY (6) ai

o jasne.

Fleksja

sg
m	N	kryjomy	n	N
	A			A	kryjomé
	I	kryjomym		I

pl
N	subst	kryjomé
A	subst	kryjomé
I	f	kryjom(e)mi

sg m N kryjomy (1). ◊ I kryjomym (1). ◊ n A kryjomé (1). ◊ pl N subst kryjomé (1). ◊ A subst kryjomé (1). ◊ I f kryjom(e)mi (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.

Znaczenia

Ukryty, skryty, tajemny (6)

Ukryty, skryty, tajemny (6): KochOdpr B4v; Ták więc ſmok/ vpátrzywſzy gniazdo krijomé/ Słowiczki liché zbiéra/ á ſwé łákomé Gárdło páśie KochTr 3; GosłCast 53.

Wyrażenie: »kryjomym obyczajem« = po kryjomu (1): teyże nocy bez światłá/ bez wodzá/ vchodzył kryiomym y pokątnym obycżáiem SkarŻyw 244.

Zestawienie: »księgi kryjome« = apokryfy (1): Co ſię tknie kſiąg/ ktore Apokryfami/ to ieſt kryiomemi zową BudBib c2.

Szeregi: »jawny i kryjomy« (1): Tobie iáwné/ y krijomé Złośći náſze ſą wiádomé. KochPs 137.

»kryjomy i pokątny« (1): SkarŻyw 244. Cf Wyrażenie.

Synonimy: potajemny, skryty, tajemny, ukryty.