![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [BAŁAMĄT] | Następne hasło: BAŁAMUCKI » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BAŁAMUCIĆ (4) vb impf
Oba a jasne.
Fleksja
| inf | bałamucić | ||
|---|---|---|---|
| indicativus | |||
| praes | |||
| sg | pl | ||
| 3 | bałamuci | bałamucą | |
inf bałamucić (1). ◊ praes 3 sg bałamuci (1). ◊ 3 pl bałamucą (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Zwodzić, oszukiwać, mamić, tumanić, gmatwać, przekręcać; ineptire, nugari, nugalia proferre, centones farcire Cn (4): Záprawdę poniewaſz ten báłámuci: y ią Potrzymam go ná ſłowie. CiekPotr 69.
bałamucić co: gdyż iedney nátury ábo iednego Boſtwá ſą trzey/ chybáby miał mozg przewrocony/ iáko Sofiſtowie ktorzy to báłámucą GrzegRóżn C2v.
bałamucić kim, czym (2) cf Zwroty.
Zwroty: »bałamutem bałamucić«: Aniś ten ieſt, áni tym będźieſz dźiś y nigdy Tym pieniądzom. wen płotko, co chceſz báłámutem Báłámućić. názbyt bárzo Subtelnie chćiałeś podeiść mię zá tą pogodką CiekPotr 74.
»bałamucić światem« = mamić, tumanić ludzi: Grámmátykámi oni tylko á Rhetorykámi náoſtrzywſzy ſobieięzyki/ báłámucą świátem/ ktorzy nietylko áby mogli przemoc ludźie w Papieſtwie vczone/ ále rozumieć im niebędą/ gdy oni s nimi mowić będą. OrzList f4v.
Synonim: łgać.
BZ