[zaloguj się]
[pdf]

KRZOSANIE (1) sb n

Teksty nie oznaczają é oraz ó; a jasne.

Fleksja
sg
N krzosani(e)
G krzosaniå

sg [N krzosani(e).] ◊ G krzosaniå.

Sł stp brak, Cn: krzesanie s.v. krzemień w innym znaczeniu, Linde XVI – XVII w.

Bijatyka, walka przy użyciu szabli lub mieczów; uderzanie metalem o metal: á żeby ſię w goſpodźie ſwey ſpokoynie/ bez hukow/ krżykow/ ſtrżelánia/ krzoſánia/ wyśiedźieć kto mogł/ o tym áni pomyśláć. GórnRozm A3v.
[Wyrażenie: »krzosanie mieczow«: Záſyę woyná iáko ieſt rzecż nędze/ niedoſtátku á złośći wſſelákiey pełna/ [...] thám [...] trzaſk á kołát zbroie y inſſych broniey/ [.,.] wrzaſk trąb rozlicżnych/ kołát ſzalonym podobny bębnow/ grzmut á krzoſánie miecżow LorichKosz 142v (Linde).]

Cf KRZESANIE, KRZOSAĆ

IM