[zaloguj się]
[pdf]

KRZOSAĆ (4) vb impf

o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w krzoska oraz w -ać).

Fleksja
inf krzosać
indicativus
praes
sg pl
1 krzosåm
3 krzesze krzeszą
praet
pl
3 m pers krzosali

inf krzosać (1). ◊ praes [1 sg krzosåm.] ◊ 3 sg krzesze (1). ◊ 3 pl krzeszą (1). ◊ praet 3 pl m pers krzosali (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Wydobywać iskrę z odpowiedniego urządzenia dla rozniecenia ognia; excutere ignem BartBydg (3): Excutere ignem crzoszacz BartBydg 220; [Krzeſzę/ et krzoſzam [!]/ Excito, Ignem elicio. Volck Iii3v].
Zwrot: »ogień krzosać« = elicere, elidere, excendere, excutere ignem Cn (2): w kośćiele zákryſtyan ogień krzeſze/ gotuie ołtarz y inne rzecży do iutrzniey SkarŻyw 332; z ktorego [kamienia krzemienistego] ogień Kápłani krzoſſali [!] StryjKron 400.
2. Uderzać [w co] (1): cżęſto w kámień twárdy Krzeſzą ſkálne oſkárdy. KlonŻal C2.

Synonim: 2. uderzać.

Formacje współrdzenne: okrzesać, skrzosać, wskrzosać, wykrzosać; okrzesować, wykrzosować; nakrzesić, skrzesić, wskrzesić.

Cf KRZOSANIE

IM