[zaloguj się]
[pdf]

KRZYCZĄCY (5) part praes act

Fleksja
sg
mNkrzyczący
Akrzycząc(e)go
pl
G krzyczących

sg m N krzyczący (2). ◊ A krzycząc(e)go (1). ◊ pl G krzyczących (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wołający donośnym głosem; clamator Calep (5): Vcho ſlyſſąc błogoſláwiáło mię [...] Przetho żem wybawiał vbogiego krzycżącego [pauperem vociferantem] Leop Iob 29/12; głos był ieden ze wſzech/ iákmiarz ná dwie godzinie krzycżących [quasi per horas duas clamantibus] BudNT Act 19/34; Calep 203a.
Szereg: »wołający a krzyczący« (1): O gdybyśćie ſłyſzeli głoſy teraz pokutuiących dobrych onych Grekow/ á w niewoli ná was wołáiących á krzycżących: Wy oſtátki Kośćiołá Greckiego/ [...] nie náśláduyćie grzechow náſzych SkarJedn 401.
W przen (1): temu zábiega iákoby ſie kreẃ niewinna nie lałá po ziemi/ á iákoby głos krzycżączy nie leciał o pomſtę do Páná Bogá ſwego. RejZwierc 141.

Synonim: wołający.

Cf KRZYCZEĆ

IM