Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KRZYKAWIEC

Następne hasło: KRZYKLIWY »

KRZYKLIWIE (4) av

e prawdopodobnie jasne (tak w -e).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. krzykliwy.

Znaczenia

1. Donośnie, głośno (2)
2. Z krzykiem, zgiełkiem; wrzaskliwie (1)
3. Żałobliwie, płaczliwie (1)

1. Donośnie, głośno (2): ku zmordowánéy iuż bitwą drużynie/ ták wołał krzykliwie: Tu o wierna drużyno gárdłá daymy/ cześć Pánu ſwemu po ſobie zoſtaẃmy OrzQuin R3; Chwałę Bogu day: iemu [królowi] zycz krzykliwie, Ziy, ziy cny Krolu, długo tu ſczęśliwie. KlonKr F4.

2. Z krzykiem, zgiełkiem; wrzaskliwie (1): Bili ſię trzy godźiny namniey nie przeſtáiąc/ A z obu ſtron krzykliwie ná śię doćieráiąc. KmitaSpit B2v.

3. Żałobliwie, płaczliwie (1): Lábęc krzykliwie gardłecżkiem przebiera Kiedy vmiera. KlonŻal A4v.

Synonimy: 1. głośno; 2. wrzaskliwie; 3. płaczliwie, żałościwie, żałośnie.