[zaloguj się]

KRZYWDZIĆ SIĘ (1) vb impf

Fleksja

2 pl praes krzywdzicie się.

stp, Cn, Linde brak.

Wyrządzać sobie krzywdę; tu w funkcji wzajemnej: Mężowie/ bráćiaśćie ſobie: przeczże ſię ſpołu krzywdźićie [ut quid nocetis alterutrum]? WujNT Act 7/26

Formacje współrdzenne cf KRZYWDZIĆ.

TZ