| « Poprzednie hasło: KRZYWDZICIEL | Następne hasło: KRZYWDZIĆ SIĘ » |
KRZYWDZIĆ (25) vb impf
| inf | krzywdzić | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indicativus | |||||
| praes | |||||
| sg | pl | ||||
| 2 | krzywdzisz | krzywdzicie | |||
| 3 | krzywdzi | krzywdzą | |||
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | krzywdził |
| fut | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | będzie krzywdził |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 2 | m pers | byście krzywdzili |
| 3 | subst | bodåj krzywdziły |
| impersonalis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| praet | krzywdzono | |||||
| participia | ||||||
| part praes act | krzywdząc | |||||
inf krzywdzić (10). ◊ praes 2 sg krzywdzisz (1). ◊ 3 sg krzywdzi (3). ◊ 2 pl krzywdzicie (1). ◊ 3 pl krzywdzą (3). ◊ praet 3 sg m krzywdził (2). ◊ fut 3 sg m będzie krzywdził (1). ◊ con 2 pl m pers byście krzywdzili (1). ◊ 3 pl subst bodåj krzywdziły (1). ◊ impers praet krzywdzono (1). ◊ part praes act krzywdząc (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).
krzywdzić czym (1): Tego chce ieſzcże po was [sędziowie] ábyſcie ták żyli/ Byſcie ſwoią mądroſcią proſtych nie krzywdzili. PaprPan Cc3v.
krzywdzić w czym (3): CzechRozm 249; ieſliby [...] to czynić zániedbał/ álbo w przerzeczonych dobrách przez śię álbo napráwné oſoby którymkolwiek ſpoſobem będźie krzywdżił [iniuriatus fuerit JanStat 449] SarnStat 1256, 1254.
»uciskać a krzywdzić« (2): Trapże ty ktorzy nas vćiſkáią/ á gwałtownie y hárdzie krzywdzą [Afflige opprimentes et contumeliis afficientes in superbia], BibRadz 2.Mach 1/28; BudBib 2.Mach 1/28.
Formacje współrdzenne: krzywdzić się, odkrzywdzić, skrzywdzić, skrzywdzić się, ukrzywdzić; ukrzywdzać.
Cf KRZYWDZĄCY, KRZYWDZENIE, [KRZYWDZONY]
TZ