« Poprzednie hasło: KRZYWDZICIEL | Następne hasło: KRZYWDZIĆ SIĘ » |
KRZYWDZIĆ (25) vb impf
inf | krzywdzić | ||||
---|---|---|---|---|---|
indicativus | |||||
praes | |||||
sg | pl | ||||
2 | krzywdzisz | krzywdzicie | |||
3 | krzywdzi | krzywdzą |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | krzywdził |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | będzie krzywdził |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
2 | m pers | byście krzywdzili |
3 | subst | bodåj krzywdziły |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | krzywdzono | |||||
participia | ||||||
part praes act | krzywdząc |
inf krzywdzić (10). ◊ praes 2 sg krzywdzisz (1). ◊ 3 sg krzywdzi (3). ◊ 2 pl krzywdzicie (1). ◊ 3 pl krzywdzą (3). ◊ praet 3 sg m krzywdził (2). ◊ fut 3 sg m będzie krzywdził (1). ◊ con 2 pl m pers byście krzywdzili (1). ◊ 3 pl subst bodåj krzywdziły (1). ◊ impers praet krzywdzono (1). ◊ part praes act krzywdząc (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).
krzywdzić czym (1): Tego chce ieſzcże po was [sędziowie] ábyſcie ták żyli/ Byſcie ſwoią mądroſcią proſtych nie krzywdzili. PaprPan Cc3v.
krzywdzić w czym (3): CzechRozm 249; ieſliby [...] to czynić zániedbał/ álbo w przerzeczonych dobrách przez śię álbo napráwné oſoby którymkolwiek ſpoſobem będźie krzywdżił [iniuriatus fuerit JanStat 449] SarnStat 1256, 1254.
»uciskać a krzywdzić« (2): Trapże ty ktorzy nas vćiſkáią/ á gwałtownie y hárdzie krzywdzą [Afflige opprimentes et contumeliis afficientes in superbia], BibRadz 2.Mach 1/28; BudBib 2.Mach 1/28.
Formacje współrdzenne: krzywdzić się, odkrzywdzić, skrzywdzić, skrzywdzić się, ukrzywdzić; ukrzywdzać.
Cf KRZYWDZĄCY, KRZYWDZENIE, [KRZYWDZONY]
TZ