| « Poprzednie hasło: BAŁWOCHWALNICA | Następne hasło: BAŁWOCHWALSKI » |
BAŁWOCHWALNY (7) ai
bałwochwal- (6), båłwochwål- (1); bałwochwal- : båł- wochwål- BielKron (5 : 1).
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | bałwochwalny |
| A | bałwochwaln(e)go | |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m an | bałwochwaln(e) |
| subst | bałwochwaln(e) | |
| G | bałwochwalnych | |
sg m N bałwochwalny (2). ◊ A bałwochwaln(e)go (1). ◊ pl N m an bałwochwaln(e) (1). ◊ subst bałwochwaln(e) (1). ◊ G bałwochwalnych (2).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Wyznający bałwochwalstwo, będący przedmiotem balwochwalstwa, pogański (7): Społecżna miłość wiernego z wiernemi/ á nienawiść ludzi báłwochwálnych. LubPs D3 marg; odpuścił [Pan Bog] wyſtępek o bałwochwalnego Cielcá BielKron 38v; gdy niechciał Achas krol báłwochwálny żądáć znáku od Bogá BielKron 138, 82v, 270, 273, 291v.
Synonim: pogański.
ZZie