« Poprzednie hasło: POGAŃBION | Następne hasło: POGAŃSKIE » |
POGAŃSKI (929) ai
pogański (925), pohański (4); pohański KochJez, KmitaSpit, SzarzRyt; pogański : pohański KlonWor (2:1).
-a- (928), -ą- (1).
o jasne; -a- (846), -å- (19); -a- : -å- KrowObr (26:3), Leop (8:1), BibRadz (13:3), BielKron (98:1), GrzegRóżn (6:1), BiałKaz (5:1), RejZwierc (59:1), BudBib (10:1), MycPrz (4:1), SkarŻyw (52:1), NiemObr (24:1), KmitaPsal (1:1), LatHar (10:1), PowodPr (64:1), CzahTr (16:1).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | pogański | f | N | pogańskå | n | N | pogańskié |
G | pogańskiégo | G | pogańskiéj, pogański, pogańskie | G | pogański(e)go | |||
D | pogański(e)mu | D | pogańskiéj | D | pogański(e)mu | |||
A | pogański, pogański(e)go | A | pogańską | A | pogańskié | |||
I | pogańskim, pogański(e)m | I | pogańską | I | pogańskim | |||
L | pogańskim | L | pogańskiéj, pogański | L | pogańskim, pogańskięm | |||
V | pogański | V | pogańskå | V |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | pogańscy, pogańszczy |
subst | pogańskié | |
G | pogańskich | |
D | pogańskim, pogański(e)m | |
A | m pers | pogańskié |
subst | pogańskie | |
I | m | pogańskimi, pogański(e)mi |
f | pogańskimi, pogański(e)mi | |
n | pogańskimi, pogański(e)mi | |
L | pogańskich | |
V | m pers | pogańscy |
subst | pogańskié | |
inne formy | ||
sg m G a. A - pogański(e)go; sg n D skostn - po pogańsku |
sg m N pogański (87). ◊ G pogańskiégo (57); -égo (3), -(e)go (54). ◊ D pogański(e)mu (7). ◊ A pogański (19), pogański(e)go (8). ◊ G a. A pogański(e)go (1). ◊ I pogańskim (37), pogański(e)m (1); -im : -(e)m BibRadz (1:1). ◊ L pogańskim (10). ◊ V pogański (3). ◊ f N pogańskå (28). ◊ G pogańskiéj (43), pogański (5), pogańskie OpecŻyw (2); -éj : -i CzahTr (4:5); ~ -éj (2), -(e)j (40). ◊ D pogańskiéj (7); -éj (2), -(e)j (5). ◊ A pogańską (53). ◊ I pogańską (20) [w tym: -a (1)]. ◊ L pogańskiéj (13), pogański (1) CzahTr, -éj (2), -(e)j (11). ◊ V pogańskå (1). ◊ n N pogańskié (16); -é (1), -(e) (15). ◊ G pogański(e)go (21). ◊ D pogański(e)mu (2). ◊ A pogańskié (19); -é (1), -(e) (18). ◊ I pogańskim (3). ◊ L pogańskim (1), pogańskięm (1) MurzNT. ◊ pl N m pers pogańscy (87), pogańszczy (1) OrzList. subst pogańskié (45); -é (3), -(e) (42). ◊ G pogańskich (157). ◊ D pogańskim (26), pogański(e)m RejPs (2). ◊ A m pers pogańskié (13); -é (3), -(e) (10). subst pogańskie (74); -é (3), -(e) (71). ◊ I m pogańskimi (6) BielŻyw, KromRozm III, CzechRozm (2), CzechEp, PowodPr, pogański(e)mi (3) RejPos, RejZwierc (2). f pogańskimi (3), pogański(e)mi (2); -imi BielKron, StryjKron; -(e)mi RejZwierc; -imi : -(e)mi SkarŻyw (1:1). n pogańskimi (1) StryjKron, pogański(e)mi (1) BielKron. ◊ L pogańskich (31). ◊ V m pers pogańscy (1). subst pogańskié (2); -é (1), -(e) (1). ◊ D sg n skostn po pogańsku (3).
Sł stp, Cn notuje, Linde także XVI – XVIII w.
- Przymiotnik od „poganin”
(929)
- W przen (16)
- Przen: Grzeszny (1)
- I. Dotyczący kultu religijnego pogan
(191)
- W przen (1)
- Przen (3)
- A. Obraźliwie o kulcie przeciwników religijnych (22)
- B. O jednym z elementów kultu muzułmańskiego (1)
- II. Dotyczy osoby będącej poganinem
(716)
- a. Charakteryzujący poganina (81)
- b. Będący poganinem
(324)
- W przen (3)
- α. Złożony z pogan (4)
- c. Należący do poganina (45)
- d. Którego podmiotem (wykonawcą, sprawcą) jest poganin (są poganie)
(92)
- W przen (18)
- α. Stworzony, napisany przez poganina (33)
- β. O języku (2)
- e. Którego przedmiotem są poganie
(18)
- W przen (1)
- α. Którego bohaterem są poganie (4)
- f. Pochodzący, zachowany z czasów panowania pogan, tj. przedchrześcijańskich (6)
- A. Obraźliwie o przeciwnikach religijnych (16)
- B. O muzułmanach, zwłaszcza Turkach i Tatarach
(123)
- W przen: Z wyrazem użytym metonimicznie na oznaczenie muzułmanina (12)
- a. Charakterystyczny dla muzułmanów (11)
- b. Będący muzułmaninem
(23)
- W przen (2)
- α. Złożony z muzułmanów (2)
- c. Należący do muzułmanina (6)
- d. Którego podmiotem (wykonawcami, sprawcami) są muzułmanie
(67)
- W przen (36)
- α. O języku, pożyczkach językowych (2)
- e. Którego przedmiotem są muzułmanie (4)
- C. O barbarzyńcach starożytnych z pozycji Greków i Rzymian
(11)
- a. Będący barbarzyńcą
(7)
- α. Złożony z barbarzyńców (3)
- b. Należący do barbarzyńców (3)
- c. Którego podmiotem są barbarzyńcy; w przen (1)
- a. Będący barbarzyńcą
(7)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (2)
»pogański wiek« = czasy starożytne (1): (marg) Do zacnych Ruſakow y Podolan krociuchna przemowá [...]. (–) DAł wam Bog przez mię przykład s pogáńſkiego wieká Káżdego złych y dobrych ſpráw zacnych cżłowieká. PaprPan Cc3.
W przeciwstawieniu: »chrześcijański ... pogański« (1): Marćin Luter [...] obróćił przeſtróny ięzyk ſwóy [...] ná wſzyſtkę pobożność/ wiodąc do zwad/ niezgód krwie roźlania/ prágnąc Chrześćiáńſkiéy krwie/ nie Pogáńſkiéy roźlania BiałKat 339.
W połączeniu z dodatkowym przymiotnikiem o znaczeniu pejoratywnym (8): GrzegRóżn Kv; BiałKat 3v; SWięći dwá bráćia Prymus y Felicyanus iſz wiernymi byli ſługámi iednego Bogá/ á wzgárdzićielmi pogáńſkich Bogow fałſzywych: odnieśieni ſą o to od kápłanow bałwochwálſkich SkarŻyw 531, 273; A ći Iowiſſowie mieli pirwſzego Oycá Saturnuſſá według Poetow y wiáry obłędliwey Pogáńſkiey StryjKron 145; CzechEp 57; WujNT 722; PowodPr 28.
W połączeniach szeregowych (3): który [Jezus] onego iednego Bogá Izráelowego zowie Oycem ſwoim/ á nie inſzego iákiego Bogá Pogáńſkiego/ ábo kácerſkiego/ ábo Anthykryſtowey Iſtnośći/ ábo Bogá Troiákiego. GrzegRóżn G3v; A my w wierze y w chwaleniu iednego Bogá prawdźiwego [...] trwáć będźiemy z łáſki Bożey/ zárzućiwſzy wſzytki pogáńſkie/ Zydowſkie/ Tureckie/ kácerſkie/ Sofiſtyckie/ y Antykryſtowe Bogi GrzegRóżn Iv; SkarŻyw 31.
W przeciwstawieniach: »pogański ... chrześcijański, izraelowy, żydowski« (3): A gdy był obrzázan [Machumet] z namowy thego Zydá/ náwykł od oycá pogáńſkiey wiáry/ á od mátki Zydowſkiey/ iż był tym vcżeńſzy. BielKron 165; GrzegRóżn G3v; WujNT Aaaaaa2v.
»pogańskie bałwochwalstwo« [szyk 2:1] (3): CzechEp 86 marg; Podobać ſię to ćieleſnemu rozumowi/ gdy ſobie przypomina to co ſię z przodki náſzymi dźiało/ ktorzy rázem wielkim hurmem przenieśli ſię z pogáńſkiego báłwochwálſtwá/ do Papieſkiego rzkomo nabożeńſtwá NiemObr 15; PowodPr 4.
»błąd pogański« = [często: pogaństwo] error gentilis Miech; gentilitatis error JanStat [szyk 13:3] (16): BielŻywGlab nlb 13; MiechGlab 87; WróbŻołt kk4v, kk5v, kk6; (nagł) Rozdzyał piąty kſiąg pirwſzych/ o rodzáiu y záchowániu Bogow Pogáńſkich. (–) ACżkolwiek nieſłuſzna rzecż ieſt ſwięte piſmo mieſzáć miedzy ſproſne piſanie błędow Pogáńſkich/ ktorych ná on cżás było doſyć po wſzytkim ſwiecie. BielKron 20; [Marek Aretuzjański] wiele Chrześćian/ od błędow pogańſkich do zbáwienney prawdy/ żywotem świętym ſwoim/ y ſzcżeſliwą wymową/ wybáwił SkarŻyw 273, 30, 31, 208, 398; Azaż to nie on ſtáry błąd pogáńſki Rzymſki kogo chćieć po śmierći w pocżet Bogow/ á tu w pocżet świętych położyć/ dźień ku święceniu w rok oddáć [...] CzechEp 80; WujNT 17; Oznáymuiemy/ iż gdyſmy z Bozkiégo zrządzenia z błędów Pogáńſkich/ y z ćiemnośći do światlości [...] byli przywiedźieni: [...] ábyſmy Litwę [...] ná dobrą drogę przywieźć [...] mogli. SarnStat 195, 8, 993.
»bog(i) pogański(e) (bogowie pogańscy)« = dii gentium a. populorum PolAnt [szyk 32:10] (42): Tu prorok dziwnie przywodzi człowieká ku chwale páńſkiey przypomináiąc mu dziwne możnoſći iego á żártuiąc z inych bogow pogáńſkich. RejPs 201, 157v, 158, 205; MurzNT 73v; KrowObr 141v; BibRadz Is 36/18; [Jozue rzekł Żydom:] powiedzcie komu rádniey będzyecie chcieć ſłużyć/ ieſli bogom Pogańſkim cżyli Pánu ſwoiemu/ ktory was przywiodł do they zyemie BielKron 48; nad tym miáſtem [Delfy] był kośćioł Apoloná bogá pogáńſkiego ná górze przerzecżoney Parnázus BielKron 274, 20, 22v, 265v, Kkkk2v, Kkkk3v; GrzegRóżn G2 [2 r.], G3v, Iv, I4 marg, Kv; Mącz 210b, 268c; RejAp 30; RejPos 50v; RejZwierc 219; BudBib 1.Par 16/26, Ps 95/5, I 369a marg; Ci [bogowie] ktorzy ſą od ludzi zmyſleni y vcżynieni nád wolą y roſkázánie Boże/ ſą rozmáići. Iedni/ dawni Pogáńſcy: Drudzy nowi Pápieſcy: Inſzy ták pogánom ſtárym iáko y Papieżnikom teráznieyſzym ſą poſpolići. CzechRozm 6, 6 [2 r.], 95, **3v; Bogi pogáńſkié ze śrébrá ze złotá Nic nie ſą/ iedno ludzkich rąk robotá. KochPs 198; SkarŻyw 68, 188, 189, 531; Ták iſz wſzytkich Bogow Pogáńſkich [...] Heſiodus Poetá kłádzie być w liczbie trzydzieśći tyſięcy StryjKron 145, 145 marg; WujNT 722; CzahTr E4v.
»pogańska bogini« (2): Był też w tym mieśćie kośćioł pogáńſkiey bogini Wenery/ w ktorym około tyſiącá mniſzek mieſzkáło zakonu Wenery. BielKron 272v; Mącz 483d.
»bożek (bożki) pogański(e)« [szyk 3:1] (4): Piſali ták o nim [o królu Midasie] Poetowie/ iż gdy przyiął do ſiebie w dom wdzyęcżnie Bachuſá boſzká Pogáńſkiego/ pytał go Bachus cżegoby chciał od niego zá to okazanie wdzięcżne. BielKron 25v; BiałKat 3v; Skąd beſpiecżnie wedle piſmá ś. wſzyſtki tákowe Boſkie obrázy y podobieńſtwá názywamy kłamſtwem y báłwány nietylko Pogáńſkie bożki/ ale y Krześćijáńſkie obrázy w iedney licżbie zámykáiąc. WujJudConf 44v; KlonWor **2.
»kościoł, zbor, bożnica pogańska(-i)« = ecclesia gentium Vulg [szyk 14:1] (11:2:2): BibRadz II 141 b marg; Hezyodus po Homeruſie był ſto lat/ ten był kápłanem w Helikonie/ gdzye był wielki kościoł pogáńſki. BielKron 98v, 164v, 284v; Y bluźniérſtwá pełné ſą Zbory Krześćijáńſkie/ Czego nigdy nie ſłyſzą Bóżnice Pogáńſkié. KochZg A2; RejAp 106; RejPosWstaw [1433]v; SkarŻyw 87, 273 [3 r.]; ktore [spory] nie przez Piotrá decydowane/ y roſtrzygnione bywáły/ ále ſię to cżęśćiey dźiáło przez Páwłá/ ktory w onych zborzech pogáńſkich/ wiele roznic/ y gadek rozmáitych ſam vśmierzył y roſtrzygnął. NiemObr 42; LatHar 114; WujNT 516, Rom 16/4.
»pogańskie nabożeństwo« [szyk 3:1] (4): WujJudConf 229v; A Iazigowie álbo Iazwingowie/ iednego z Litwą ięzyká/ iáko niktorzy Hiſtorikowie twierdzą/ y tychże obyczáiow/ y nabożeńſtwá Pogáńſkiego byli StryjKron 205; A ktho ieſt świádom onych ſtárych nałogow/ y zwycżáiow Rzymſkich/ obacży/ iáko ná kſztałt/ onego Pogáńſkiego/ Rzymſkiego nabożeńſtwá/ máło nie wſzytko Pápieſkie nabożeńſtwo vſormowáne ieſt. NiemObr 159, 159.
»pogańska wiara, reliija« [szyk 9:3] (11:1): WróbŻołt kk5; áż przyſzedł [Atanazjusz] do Trewiru/ gdzye było wielkie zámieſzánie w Krześćiáńſkiey wierze od odſzcżepieńcow/ ſkąd wiele ich było co záſię ná pogáńſką wiarę náſtępowoli [!] BielKron 155, 95, 165 [2 r.], 165v, 300v [2 r.]; StryjKron 145, 155 marg; CzechEp 13; Przetoż piſmo S. rzadko miánuiąc oſobne Báłwany/ poſpolićie zowie Bogámi obcemi/ opuſzcżenie iedney prawdźiwey religiey/ á obcey pogáńſkiey fie chwytánie. PowodPr 28.
»zabobon(a) (a. zaboboństwo) pogański(-a, -e)« [szyk 9:1] (10): KromRozm II k4; Bo mężowy płákáć nie przyſtoy Gdyſz tędy wydźimy że to ieſt pogáńſky zabobon/ vmárłych długo płákáć BiałKaz D3, D3 [2 r.]; Potym Krol z Witołtem wypráwili ſię do Zmodzi/ [...] Láſſy ſwięte/ Węże y inſze zabobony Pogáńſkie [...] wyſiekli/ y popſowáli StryjKron 542, 400; NiemObr 159; WujNT 693; PowodPr 15; Więc też Chiromantia, práktyká Cygáńſka/ litośćiwa zaboboná zda mi ſię pogáńſka. KlonWor 7.
»(nie tylko, częścią, tak) żydowski (ale też) i (abo, częścią, jako i) pogański« [szyk 5:2] (7): Stego tedy piſmá Swiętego/ okázuie ſie to iawnie iż wy opuśćiwſzy prawdę Ewánieliey ſwiętey/ trzymaćie ſie ieſztze nietylko żydowſkich/ ále teſz y pogáńſkich báśni/ y náuk ludzkich KrowObr 99v; GrzegRóżn Kv; CzechEp 381; Haeretycy dziśieyſzy náśláduią niezbożnośći Zydowſkiey y Pogáńſkiey/ w paleniu y rozmiátániu ćiał y kośći świętych. WujNT 60, 604, 693; PowodPr 29.
W połączeniu z dodatkowym przymiotnikiem o znaczeniu pejoratywnym (3): CzechRozm 223; Bo mię rodźicy z młodu niechćieli mieć rzemięśnikiem: á zwłaſzcżá mátká: ále rácżey kśiędzem: cżego iż mię Pan Bog vchowáć wżdy racżył/ [...] od ſproſnego pogáńſkiego Antychriſtowſkiego báłwochwálſtwá odtárgnąwſzy/ iemu zá to niech będźie wiecżna cżeść y chwałá. CzechEp 64, 57.
W połączeniu szeregowym (1): [Luter pisze:] Wſzyſtkie Vota, álbo obietnice wſzyſtkie/ nie tylko ſą nie potrzebne/ głupie/ niepodobne/ ále też bezbożne/ Pogáńſkie/ żydowſkie/ potępione/ błędne/ Dyabelſkie/ cżárownicże/ odſzcżepieńcże/ przećiwne wſzyſtkim świętym. ReszPrz 60.
»bogini pogańska« [szyk 6:1] (7): Wy mniemaćie/ ábyśćie mię [tj. Pannę Marię] ććili/ gdy mię Pánią zowiećie/ y domnie ſie vćiekaćie/ á wy to tzyniąc/ mnie ſromoćićie/ iż s tzlowieká Boginią Pogáńſką tzynićie KrowObr 154, 151, 153, 158, 166, Ss3v; Thák iuż przyſzło do tego/ że ſmieią zwáć wiárę Krześćiyáńſką/ wiárą Turecką/ Zydowſką. Czo tho ieſt práwy Troycá? perſoná/ Bogini to ieſt pogáńſka SarnUzn H6.
»nabożeństwo pogańskie« (2): iż w Papieſtwie po wygłádzeniu Chriſtyáńſkiego nabożeńſtwá/ prawdźiwego znowu ono ſtáre Pogáńſkie/ á ieſzcże z przypłodkiem obfitym wprowádzono/ tylkoż to iż ie Chriſtyáńſtwem przypſtrzono CzechEp 88, 257.
W połączeniu z metonimicznym określeniem cechy [np. pogańskie okrucieństwo = okrutni poganie] (3): Pogáńſka ſtara mądrość/piſałá hiſtorie/ ſławiąc ludzie wboiu mężne y w ſpráwách dzielne SkarŻyw A3v; Y ták [św. Małgorzata] śmierćią mężną y dowćipem wielkim cżyſtość ſwoię okupiłá/ á niewſtyd y ſproſność pogáńſką oſzukáłá. SkarŻyw 162; PowodPr 31.
W połączeniu szeregowym (1): Boię ſie/ Polacy/ áby P. Bog ſpráwiedliwośći ſwey iáka v was ieſt/ ná wagę nie kładł/ iuż nie z ſwoią ábo krześćiáńſką/ [...] ále z Zydowſką/ Pogáńſką/ á Turecką/ ktora [...] od wáſzey ieſt/ iáko Niebo od Ziemie rozna. PowodPr 66.
W przeciwstawieniach: »pogański... Chrystusowy, krześcijański« (2): SkarJedn 17 cf Szereg; PowodPr 66 cf W połączeniu szeregowym.
»sprosność pogańska« = pogaństwo (1): Przywiódł Litwę do tego/ że ſproſność pogáńſką Porzućiwſzy/ przyięli wiárę krześćiáńſką. KochFrag 42.
W połączeniu z dodatkowym przymiotnikiem o znaczeniu pejoratywnym (2): Drudzy záſię więc gromnicżkámi kurzyli/ błáżeyki iákieś nád nimi wieſzáli/ przy ſmierciach ſwoich ie ſobie zápaláć roſkazowáli/ ná gromy y ná ine ſtráchy ie zápaláli: á w tym ſobie iákieś nádzieie pogáńſkie á omylne pokłádáli. RejPos 305; PowodPr 40.
W przeciwstawieniach: »pogański... krześcijański (3), żydowski« (4): Mącz 120b; Ieſli ty będąc Zydem po Pogánſku żywieſz/ á nie po Zydowſku: czemuż Pogány przymuſzaſz żyć po Zydowſku? WujNT Gal 2/14; Niezbożne tedy ſą w Krześćiáńſtwie rády y piſmá poſpolite niktorych pochlebców: gdy pozwaláią przełożonym ludu Bożego/ naprzod dogádzáć docżeſtnemu Pánowániu: á religią [...] Kśiężey á Mnichom zoſtáwić. Ktory głos vznał dawno Auguſtyn S. nie krześćiáńſkim/ ále niezbożnym Pogáńſkim PowodPr 40; CiekPotr 23.
W połączeniach szeregowych (2): Abowiem gdyby dziewice ſobie przes ſwoie dziewictwa ćieleſne/ wietzny żywoth záſlugowáły/ tedyćby tym obytzáiem dziewice Tureckie/ Zydwſkie [!]/ Pogáńſkie/ y inſze niewierne/ zbáwione były KrowObr 228v; JanNKar Cv.
W przeciwstawieniu: »pogański ... krześcijański (4), katolicki« (5): OrzRozm L2 [2 r.]; RejZwierc 34; Zá tym iśćie y to poydźie/ iż ſię też oni nie z chrześćijáńſkich oycow y mátek/ ále z pogáńſkich rodźicow porodźili. ReszPrz 96; SkarKaz 578b.
»narod(y) (narodowie) pogański(e)(-scy); nacyja pogańska« [szyk 26:8] (33;1): Tu prorok nárzeka ná niełáſkę páńſką iż ták dopuſći rozmáitem národom pogáńſkiem dręczyć lud iemu poruczony RejPs 123v; CHwalćie zwirzchnoſć páńſką wſſyſci ludzcy rodzáiowie/ y inni národowie pogáńſcy chwalćie ſwięte imię iego. RejPs 172v, 33, 172; LubPs M4, M4v marg, Z3v, aa3v, gg4, gg5, gg6; BibRadz I 371b marg, II 24c marg, 42b marg; RejPos 2v, 27, 197; RejZwierc 125v; CzechRozm 66, 79, 108v, 118; KochPs 94; SkarŻyw 536; StryjKron 300; Y ieſzcże ſobie zá káznodźiei Zydowſkiey y Pogáńſkiey nácyey/ tegoż Apoſtołá ſwego/ Pan Iezus był nie obrał/ kiedy Boſkimi ſwemi vſty/ kazał dáwáć Bogu/ co ieſt Bożego LatHar 128, 237, 348, 622; PowodPr 13 [2 r.], 76; Ták Pan Bog oſądźił Sodomę y Gomorę/ [...] y śiedm narodow Pogáńſkich w Páleſtynie SkarKaz 2b, 578b.
»pogański i kacerski« (1): Panie boże moy raczy mię wyrwać z rąk człowieka grżeſznego [Ps 70/4]/ (koment) Czuſz pogańskiego y kacerzkiego WróbŻołt Y2v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»(tak, nie tyl(k)o, ani, i) pogański (jako (też)) i (ale (też), i, albo, ani) krześcijański« [szyk 8:6] (14): ACżkolwie o sławney zacznoſći nauki Licżenia rozmaići mędrczowie wiele piſali tak Pogańſzcży iako y Krzeſćiańſzcży. KłosAlg Av; LibLeg 11/160v; A tu ſye iuż pocżynaią ſprawy y poſtępki/ pamięći godne/ onych krolow/ y inych ſtanow ſławnych ták pogáńſkich iáko y Krześćiánſkich RejZwierz 1; OrzRozm L4v; nie naydzyeſz żadnego áni pogáńſkiego áni Krześćiáńſkiego cżłowieká/ [...] áby miał kiedy pogánić pokoy w piſmie ſwoim RejPos 334, [254]; RejZwierc 33, 44v, 167v; BiałKaz L4v; KołakSzczęśl A2, C3v; SarnStat 1047; VotSzl A4.
»(tak) świecki a(l)bo (jako i) pogański« [szyk 2:1] (3): MurzNT 208v marg; Przeto vcżyć potrzebá Chrześćijány/ iż tego imieniá Sákráment [...] inácżey świeccy álbo Pogáńſcy niżeli świętych rzecży Piſárze álbo Doktorowie vżywáli. KuczbKat 105; BiałKaz Bv.
»(tak, i) żydowski (a. zakonu starego) (jako) i (też) pogański« [szyk 7:2] (9): Naprzod tu prorok vpomina lud zydowski y też poganski aby przeſtali przeſladować pana Criſtuſa y ſlug iego. WróbŻołt B6, Y3; KromRozm I F4; KrowObr 148v; RejPos 195v; Nie pomárli dziś oni ſławni á zacni ludzie/ ktorzy żywothow ſwych poważnych á cnotliwych w wielkiey poććiwośći vżywáli/ ták ludzie zakonu ſtárego iáko y pogáńſcy RejZwierc 136v; WujJud 128v; CzechEp 335; LatHar 128. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
W przeciwstawieniu: »krześcijański... pogański« (2): OrzRozm L2v; ácz przez tę wſzetecznicę Rzym rozumieią: Wſzákże nie kośćioł Rzymſki/ áni Rzym Chrześćijáńſki/ ále on Rzym ſtáry pogáńſki WujNT 877.
»pogańskie państwo« [szyk 1:1] (2): Skąd przychodźi/ iż tákye vſtáwy [...] muſſą być y bywáyą odmyenyone: Yáko ſye to we wſſech zborzech y páńſtwyech pogáńſkich y krzeſciyáńſkich/ ktorekolwyek ná śwyećye kyedy były/ yáſnye pokázáć może KromRozm II bv; SkarKazSej 703b.
»ziemia, kraina (a. kraj) pogański(-a)« = terra gentium PolAnt; terra paganorum JanStat [szyk 10:5] (10:5): OpecŻyw 49, 54v; RejPs 129; KrowObr 179v; bo ty zyemie Pan Bog Pogáńſkie dla złośći ich á báłwochwalſtwá im wzyął á wam [Żydom] dał BielKron 45, 462v; RejAp 152; GórnDworz Ii3v; RejPos 300; RejZwierc 126; BudBib Ps 104/44; ANáchárſis ácż rodem był s pogáńſkich kráiow/ Ale cnoty był pełen y cnych obycżáiow PaprPan G2; Prze bóg/ iáko to ma być/ áby pieśni páńſkich Głos kiedy miał być ſłyſzan w kráinách pogáńſkich? KochPs 200; SarnStat *4v, 1094.
»pogański i niewierny« (1): doſyć ma mocy ná zgubienie tego/ obroń Boże/ kroleſtwá/ ktore tego nie żáłuie/ áni ſię w tym popráwuie/ y w tey wzgárdźie ſądow duchownych/ y klątew/ iáko iákie niewierne y pogáńſkie páńſtwo/ zoſtáie. SkarKazSej 703b.
»pogańska(-ie) granica(-e)« [szyk 1:1] (2): Wſzák winien ociec ſwięty/ páńſtwá Krześćiáńſkye/ Opátrowáć/ gdzye máią/ gránice pogáńſkye. RejZwierz 105v; Więc ná to pátrżyć trżebá/ że tu my mieſzkámy bliſko Pogáńſkiey gránice GórnRozm E3.
W przeciwstawieniu: »pogański ... krześcijański« (1): Od S. Marćiná do tego czáſu/ to ieſt/ do Zapuſtu tego ninieyſzégo/ Seym Wálny Wárſzáwſki/ nie Pogáńſki/ ále Krześćijáńſki/ w Polſzcze ſtoi OrzQuin Z3.
»niewola (a. niewolstwo) pogańskie(-a)« (7): vważenia y pámięći godna ieſt ſentencia/ ktorą P. Bog przez Proroká o vpadku Zydow w niewolą Pogáńſką wydał PowodPr 11; Y tám dáley [prorok] opiſuie żáłoſne ſpuſtoſzenie y niewolſtwo pogáńſkie nád onym ludem pokazáne. PowodPr 12, 31, 52, 74, 75; SkarKazSej 688a.
»pogański i żydowski« (1): Coż w tych liſcyech [św. Paweł] piſſe? [...] dobrodźyeyſtwo Kryſtuſowe okázuye/ [...] pogáńſką y żydowſką dumę tłumi KromRozm II ev.
W połączeniach szeregowych (2): [wdowy młode poczęły] gárdzić Pánem Iezu Kryſtuſem/ [...] á przyſtáwáć do náuk pogáńſkich/ Zydowſkich/ y Dyabelſkich/ kthorych ná on tzás wſzędy pełno było. KrowObr 142v; Kronika. tho ieſt/ Hiſtorya Swiátá ná ſześć wiekow/ a cżterzy Monárchie rozdźielona z rozmáitych Hiſtorykow/ ták w ſwiętym piſmie Krześćijáńſkim Zydowſkim/ iáko y Pogáńſkim/ wybierána BielKron kt.
»(tak) pogański (jako) i też krześcijański« (2): SeklKat A2; SPRáwá Rycerſka według poſtępku y zachowánia ſtárego obycżáiu Rzymſkiego/ Greckiego/ Mácedońſkiego/ i innych Narodow pierwſzego y ninieyſzego Wieku/ ták Pogáńſka iáko y Krześćiiáńſka/ z rozmáithych Kśiąg wypiſána BielSpr kt.
»świecki abo pogański« (1): A w hiſtoriach záſię ſwieckich ábo pogáńſkich wielu ſławá y dobre imię áż podziśdzyeń z wielką pochwałą ſłynie/ kthorzy tákową miłość á powinowáctwo przećiw rodzicom ſwoim wſzelkim obycżáiem pokázowáli RejPosWstaw [414]v.
»z pogańskiego zachowania« (1): Gdyż ten nieſzcżęſny zwycż[a]y ieſzcże z Pogáńſkiego záchowánia pozoſtał. WerGośc 270.
W połączeniu szeregowym (1): Z ktorego opićia y obżárćia ſię tey pogáńſkiey ćieleſney y Dyabelſkiey Filozofiey/ gdy ſię ludźie z ſobą ſwárzyć [...] pocżęli: źiemſkim y ćieleſnym ſpoſobem chcąc ogárnąć rozumem ſwym Bogá [...] CzechEp 232.
W połączeniu z metonimicznym określeniem cechy człowieka [np. okrutność pogańska = okrutni muzułmanie] (7): BielKron 253v; Zá toć ręcżę gotowſzy ná káżdy cżás náſzy/ Zadna ſrogość pogáńſka też ich nie vſtráſzy PaprPan S4v; CzahTr E4, E4v, G2, G4; Niż o nieprzyiaćielu wieść przyidzie/ Płomienie/ Pierwey vyźrzyſz ogniſte/ y krwáwe ſtrumienie. Nie ſpodzieway ſię pierwſzych áni drugich wići: Nie zwieſz gdy ćię okrutność Poháńſka záchwyći. KlonWor 31.
W przeciwstawieniu: »chrześcijański... pogański« (1): Day zgodę/ miłość/ pokoy/ Pánom Chrześciánſkim/ Stan Pánie ſtráſzną ręką/ Tyránom poganſkim. KmitaPsal A5v.
»pogański(e) narod(y), plemię« [szyk 3:1] (3:1): Piſze Rychárdus [...] Sármáty tho ieſt nas/ złotem y śrebrem przechodźić wſzytki/ [...] y rozmáity narod Pogáńſki/ co im to było zá dźiw/ gdy drugi iáko żyw nie widał Tátárzyná álbo Moſkwićiná. BielKron 414; Zygmunt Auguſt miał z niego [Mikołaja Mieleckiego] Márſzałká ſławnego. Práwy tho Woiewodá był Podolſkiey zyemie/ Drżáło przed laſką iego to pogáńſkie plemię. PaprPan A4; KochFrag 29; Przepuść Pánie/ przepuść ludowi twemu: á dźiedźictwá twego niepodaway ná háńbę/ áby ich miáły opánowáć (Pogáńſkie narody.) [...] Możnieyſzyć nierownie P. Bog ná nas z pomſtą zgotowány/ niżeli Turek PowodPr 81.
W połączeniu szeregowym (1): Zły duch Te wymyślił z torkmyſzow puhy: Tátárſki to Pśi pogáńſki nálazek. CiekPotr 76.
»niewola (a. niewolstwo) pogańskie(-a)« [szyk 10:3] (13): SkarJedn 154, 171, 308, 310, 329; KochTr 23; Vpátruie Ambroży ś. z piſmá S. iż iednoż y to nieumyślne vpićie Noego/ było przycżyną niewolſtwá ná świećie. Gdy ſie vmyślnie ták ſpoſpolitowáło: ſtrzeż Boże áby Pogáńſkiego niewolſtwá nie wnioſło. PowodPr 72, 58 marg, 68, 81; A naprzod kośćioły wſchodnie/ od tego mieyſcá y páſterzá iednego gdy odpádły/ ná wiele ſię ſekt rozerwáły/ y do wiele ſrogich błędow y kácerſtw iáko obcych y rożnych bogow przyſzli/ y zátym niewolą pogáńſką zniſzczáły. SkarKaz 40a, 580b; SkarKazSej 665a.
»pogański, tatarski« (1): Dla tych tedy roſterkow y zaboyſtw wnętrznych pogáńſkich Tátárſkich/ gdy ſię ſámo złe biło/ wiele Xiążąt Ruſkich [...] iarzmo Tátárſkie [...] z ſziy ſwoich zrzućili StryjKron 416. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»pogański, (i) turecki« (2): Potym w inne błędy [Ormianie] iáko to bywa gdy owcá od páſterzá ſię odłącży záſzli [...]. Y ták ręką y niewolą pogáńſką Turecką od Bogá pokaráni/ po rozmáitych kroleſtwách rozproſzeni ſą. SkarJedn 305; SkarŻyw 115.
»pogańskie narody« (1): Mnie niechay oyćiec trzyma w pęćie ſrogim/ Zem lutość miáłá nád mężem vbogim: Mnie niechay záśle w pogánſkié narody Przez morſkié wody. KochPieś 50.
Synonim: niewierny.
LWil