« Poprzednie hasło: NIEWIERNOŚĆ | Następne hasło: NIEWIERSZOWNY » |
NIEWIERNY (784) ai
W pisowni łącznej (764), w rozłącznej (20).
Oba e jasne.
comp niewierniejszy (1).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | niewierny | f | N | niewiernå, niewierna | n | N | niewiern(e) |
G | niewiernégo | G | niewiern(e)j | G | niewiern(e)go | |||
D | niewiern(e)mu | D | niewiern(e)j | D | ||||
A | niewiernégo, niewierny | A | niewierną | A | niewiern(e) | |||
I | niewiernym | I | I | niewiernym | ||||
L | niewiernym | L | L | |||||
V | niewierny | V | niewiernå | V | niewiern(e) |
pl | du | ||||
---|---|---|---|---|---|
N | m pers | niewierni | N | m | |
subst | niewiern(e) | n | |||
G | niewiernych | G | |||
D | niewiernym, niewiernem | D | |||
A | m pers | niewierné, niewiernych | A | m | |
m an | f | niewierni(e) | |||
subst | niewiern(e) | n | |||
I | m | niewiernymi, niewiern(e)mi | I | m | |
L | niewiernych | L | |||
inne formy | |||||
pl V - niewierni |
sg m N niewierny (81). ◊ G niewiernégo (20); -égo (1), -(e)go (19). ◊ D niewiern(e)mu (21). ◊ A niewiernégo (29), niewierny (7); -égo (1) OpecŻyw, -(e)go (28). ◊ I niewiernym (26). ◊ L niewiernym (1). ◊ V niewierny (11). ◊ f N (attrib) niewiernå (8), niewierna (1); -å : -a BibRadz (2:1). ◊ G niewiern(e)j (3). ◊ D niewiern(e)j (2). ◊ A niewierną (4). ◊ V niewiernå (2). ◊ n N niewiern(e) (7). ◊ G niewiern(e)go (3). ◊ A niewiern(e) (1). ◊ I niewiernym (2). ◊ V niewiern(e) (1). ◊ pl N m pers niewierni (164). subst niewiern(e) (6). ◊ G niewiernych (131). ◊ D niewiernym (98), niewiernem MurzNT (2). ◊ A m pers niewierné (49), niewiernych (5); -ych KołakSzczęśl; -é : -ych LubPs (9:1), RejPos (10:2), WujNT (2:1); ~ -é (2), -(e) (47). subst niewiern(e) (2). ◊ I m niewiernymi (50), niewiern(e)mi (38); -ymi GroicPorz, KrowObr, BibRadz, OrzRozm, WujJud (2), BiałKaz (4), SkarJedn, SkarŻyw, CzechEp (3), WujNT (12), SiebRozmyśl, VotSzl; -(e)mi RejPs (2), RejKup, Leop, RejZwierc (4), SkarKaz; -(e)mi : -ymi LubPs (8:5), RejAp (7:1), RejPos (13:9), NiemObr (1:5). ◊ L niewiernych (7). ◊ V niewierni (1). ◊ du f A niewierni(e) (1) KochZuz A4.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.
- 1. Taki, który nie wierzy (lub nie uwierzył) w prawdziwego Boga lub Chrystusa, nie dochowujący wierności Bogu, nie przestrzegający bożych nakazów, bezbożny; odszczepieniec
(690)
- W przen (12)
- a. W funkcji rzeczownika
(416)
- W przen (1)
- 2. Nie dochowujący wierności, wiarołomny, podstępny, zdradziecki, taki, co do którego nie ma się pewności, zaufania, któremu się nie dowierza (80)
- 3. Nieufny, niedowierzający, podejrzliwy (4)
- 4. Niespełniony, niedotrzymany (2)
- 5. Niegodny wiary (3)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (5)
niewierny komu, czemu (9): ábowiem iuż áż ná zbyt vżyłá rozmáitego ſprzeciwieńſtwá duſſá moiá od ſprzećiwnikow ſwoich/ ktorzy záwżdy ſą niewierni tobie. RejPs 191v, 193v; Iáko ſie Pan pilnie ſtáráć racży o każdego grzeſznego/ á coż gdychmy mu ſą niewierni. LubPs S4v marg; RejAp 35; á kogo też obacżycie niewiernego ſłowom moim tu ná zyemi/ inż go pewnie viśćić możecie RejPos 319, 177, 330, 335; Bo ták rozumiejąc/ w cżęśći tylko BOgá chwalić będźie/ á cżęść drugą ſobie zoſtáwi: w cżym ſie záraz niepoſłuſznym/ niewdźięcżnym y niewiernym Bogu pokaże. CzechRozm 213.
niewierny czyj [w tym: pron poss (18), G pron (7), ai poss (2)] (27): RejPs 119v, 207; RejAp AA7, CC4; Obiecał też záwżdy ſie mśćić nád niewiernemi ſwoimi/ ktorzy go przyiąć áni poznáć nie chcieli/ á wzgárdzili przyſcie iego y ſwiętą náukę iego. RejPos 5v; Iáko vciekáli przed ſtráchem od grobu [Chrystusa] oni ſtrożowie á oni niewierni iego. RejPos 109, 7 [2 r.], 7v, 30 [2 r.], 30v, 53 (21). Cf »niewierny pański«.
W połączeniach szeregowych (14): BielŻywGlab nlb 15; WróbŻołt B7; Wiedź on iżeſcie wy ludzye przewrotni fáłecżni/ A ſynowie niepoſłuſzni/ niewierni/ wſzetecżni LubPs gg4v; Abowiem gdyby dziewice ſobie przes ſwoie dziewictwá ćieleſne/ wietzny żywoth záſlugowáły/ tedyćby tym obytzáiem dziewice Tureckie/ Zydwſkie [!]/ Pogáńſkie/ y inſze niewierne/ zbáwione były KrowObr 228v; co ſie wypełnić miáło nád thobą/ iáko nád złośćiwym / niewiernym/ á nád złim/ á niepoſłuſznim ſtworzenim Páná Bogá ſwego. RejPos 100v, 53, 56; GrzegŚm 58; Wyznawáią/ żeby Páná Bogá ználi/ ále ſie go przą vcżynkami: bo ſą brzydkimi y niewiernymi/ y ku wſzelkiemu vcżynkowi dobremu nieſpoſobni. WujJud kt, 203; CzechRozm 213; Ten zá cżáſu Ceſarzá niewiernego/ przenáſládowniká y morderco wielkiego Chrześćiáńſkiey krwie/ vchodząc nie ták śmierći/ iáko ćięſzkiego á wymyſlánego kátowánia [...] vdał ſię ná puſte mieyſcá/ áby krom boiázni mogł w wierze świętey żywotá ſwego dokonáć SkarŻyw 50; Wolno im prześládowáć/ wyganiáć/ oſkarżáć y ná krew niewinną foldrowáć: choćiażby ſámi y niewiernymi y wſzetecżnymi y cudzołożnikámi byli. CzechEp 61; Coż bowim zá ſławy będzie káżdy Pan zwirzchni/ kthory nikcżemnym/ nieprawdziwym y niewiernym ieſt. Phil O2.
W przeciwstawieniach: »wierny (15), męczennik, miłośnik, prawowierny, wierzący ... niewierny« (19): SeklKat R2v; RejKupSekl a8v; LubPs K2V; I ſlyſzyſz tu/ potzym mamy poznáć dobrego tzłowieká? to ieſt/ wiernego/ álbo niewiernego/ Syná Bożego/ álbo Syná Dijabelſkiego/ iż z obfitośći mowy iego. KrowObr 66; Bowiem z nieśmiertelnego sſtał ſie wnet śmiertelny/ A z onego wiernego/ márny á niewierny. RejWiz 116v; OrzQuin P3; że to ieſt roſkoſzna á wdzięcżna drogá cżłowiekowi wiernemu/ ále bárzo ciaſna niewiernemu. RejAp 189; Ták iáko to vcżynił onym niewiernym żydom/ á onym miłoſnikom ſwoim. RejPos 239, 128v, 239v, 330; GrzegŚm 42; CzechRozm 247v; SkarŻyw 87, 368; iáko gdy ſyn ieſt wierny/ á oćiec niewierny: żoná Kátholiczká á mąż Heretyk. WujNT 44, 474, 530, 820.
W charakterystycznych połączeniach: niewierny(-a, -e, -i) anioł, aryjani, bożnica, cesarz, faraon (2), faryzeusz, Judowie, kat (3), krol(owie) (2), książęta (2), licemiernik, małżonek (mąż) (8), mędrek, miasto, ministrowie (3), o(j)ciec (4), pan(owie) (2), państwo, przełożony (przełożeni) (2), prześladowca, sprzeciwnik, syn(owie) (4), tłuszcza, żona (3), żołnierz; niewierny Bogu, Panu (2), słowom [Pana]; niewiernemu (niewiernym) męka zgotowana (2); nad niewiernymi (po)mścić się (2), rozciągnąć srogą sentencyją; z niewiernemi rozprawić się [na sądzie ostatecznym], rozsądzić się, stanąć na sądzie.
»niewierny heretyk« (2): Dáleko tedy więcey vznáwáć y wyznáwáć mamy podobne cudá y ſpráwy Boże przy ofierze Mſzey S. y przy Sákrámentách nowego zakonu vczynione: ktore niewierni haeretycy odrzucáią/ y zá báśni máią WujNT 322; SkarKaz 243b.
»kacerz niewierny« (2): Ná kóniec/ temiż vſty ſwemi/ táko Kácérzom niewiernym Piekło otwiéra/ á Niebo im zámyka OrzQuin L3v; WujJud 17.
»niewierni krześcijanie« (2): RejAp 96v; Iáko niewierni krześćiánie mieſzkáią zwirzchownie w Pánu Kryſtuſie. RejPosWiecz2 92 marg.
»niewierni(-y) ludzie, człowiek« [szyk 20 :20] (36:4): y takcj ſię będzie działo zewſſytkiemj wiernemi y niewiernemi Ludźmi Czaſſu jdnia Sądu oſtatećznieyſſego. RejKupSekl a8; Iáko wierni/ ácż znáią vpor złych á niewiernych ludzi przećiw ſobye/ nye máią ſie dáć odwodzić od wierney náuki Bożey. LubPs bb marg, K2v, K4, bh2 marg; Abowiem iáko dwoiácy ſą ludzie naſwiećie/ wierni y niewierni/ thák teſz ſą tylko dwie drodze po ſmierći KrowObr 76v; BibRadz II 138a marg; OrzQuin P3; RejAp 38, A v iákim ſtráchu/ á w iákim niebeſpiecżeńſtwie záwżdy muśi być złośćiwy á niewierny cżłowiek/ y potym po ſmierći duſzá iego. RejPos 128v; Nie rácżże nas zoſtáwowáć náſz miłośćiwy Pánie w pocżcie tych ludzi niewiernych RejPos [278], 1, 17v, 76, 284v, [290]v, 315v, 333; GrzegŚm 58; A tego zwycżáiu modlić śie w Duchu/ ktory ieſt przywoity Chrześcijánom/ ludźie niewierni miec y vżywáć niemogą KuczbKat 370; áby śie ku Wierze Páná Chriſtuſowey y ku poznániu Bożemu/ ludźie niewierni y Zydowie náwrocili KuczbKat 390, 385, 405; RejZwierc 139; Niewierni ludzie mogą co dobrego ſámi z ſiebie cżynić. WujJud 64 marg, 94v, 261; WujJudConf 72; CzechRozm 84v, 112v, 183; Niewiernych ludzi pogáńskie postępki CzechEp 3 marg, 163, 337; ktory [Antychryst] ták ieſt głową wſzytkich niewiernych ludzi/ iáko Pan Chriſtus ieſt głową wſzytkich wiernych y pobożnych WujNT 820, 159, 570, 872, 877; SkarKaz 5b. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
»niewierni mahometani« (1): to mu [Władysławowi] vkázował [poseł papieski]/ że wiárá poſlubiona niewiernym Máchometanom nie ma być trzymána. Phil O4.
»niewierny mocarz« (1): ſrogość laſki krolewſkiey á pomſty iego vſthánie/ á iuż przeſthánie tłuc á tłumić onych krolow á onych niewiernych mocarzow ſwoich RejPos 232.
»narod, lud, rod (ludzki a. pospolity), rodzaj, pokolenie niewierne(-y)« = generatio incredulia PolAnt; populus non credens Vulg [szyk 19:6] (15:5:3:1:1): vſtráſſą ſie wſſyſcy niewierni narodowie przed wielmożnoſćią twoią RejPs 149; MurzNT Matth 17/16; LubPs S4v, P6v marg, S4v marg; BibRadz I 7a marg, Matth 17/17; RejAp 119; A ſnadż ieſzcże tákowi ſą ná mnieyſzey piecży v niego niżli pogáni á narodowie niewierni RejPos 206, 29 [2 r.], 29v, [36], 37v, 52v, 194v marg; BudNT Matth 17/17; SkarJedn 281; StryjKron 140; Poſyłałemći PROroki ſwe miłe á wierne/ á tyś ie mordował, pokolenie złe niewierne. ArtKanc E13v; O narodźie niewierny WujNT Mar 9/19, Matth 17/17, Luc 9/41, s. 232, Rom 10/21. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»niewierny niezbożnik« [szyk 3:1] (4): Poniewaſz iuż nie trzebá będzie niewiernych niezbożnikow hámowáć/ [..,] iáko tych ktorzy iuż oſądzeni będąc karánie/ ſwe ná ſobie nosić będą. CzechRozm 182, 74, 113; CzechEp 22.
»niewierny pański« (2): Czo ſie máią zá ſrogośći dziać ná ziemi zá wylaniem cżwartego piątego y ſzoſtego Anyołá nád niewiernemi Páńſkiemi RejAp 133v; RejPos 239v.
»niewierny(-e) poganin, [pogaństwo]« [szyk 12:1] (13): Podánie przycżyn przecż ſie Pan ma ná niewierne pogány wzruſzyć/ áby poználi możność imienia Bożego. LubPs S6 marg; HistRzym 83v; RejPos 271; Co wiedzieć co nam myſlą niewierni Pogáni/ Tą ręką głáſzcże brodę á s tyłu ćie ráni. BielSpr c2; SkarJedn 12; KochPs 65, 162; SkarŻyw 62; CzechEp 370; á poćiéſz tych wſzytkich/ którzy będąc pod tyránſtwem niewiernych pogánów/ którzy ćię nie znáią/ nie záprzeli ſie dla ich okrućienſtwá imięnia twégo świętego SiebRozmyśl D; VotSzl A4v, Dv; Kto Kośćiołá nie ſłucha/ niechay będźie iáko pogánin niewierny [si autem ecclesiam non audierit, sit tibi sicut ethnicus et publicanus. Vulg Matth 18/17]. SkarKazSej 697a; [zebiſmi my lyudzye krzeſczyanſczi ot thego nyewyernego poganſtwa kyelkokrocz yuſz popaleni mogli bicz wiſwyebodzeni ZapWpol 9/58].
»niewierny urząd [= urzędnicy]« [szyk 1:1] (2): CzechRozm 247v; áby [...] vrzędom choć y niewiernym poſłuſzni byli/ á pobożnie y cnotliwie żyli na tym świećie. WujNT 796.
»niewierny w wierze« (1): Niewierna w wierze Chryſtá Páná żóná gdy chce z wiernym mieſzkáć/ każe Páweł święty nieopuſzczáć iéy BiałKat 368v.
»niewierny(-i) Żyd(owie) (a. Żydzi)« [szyk 36:14] (50): A tako onego cżaſu pán Iezus od onych niewiernych żydow był vdręcżony OpecŻyw 114v, 64, 65v, [79], 89v, [123], 132; LubPs D4v, P6v marg, R6 [2 r.], Sv marg, Y3v marg, Z marg; GroicPorz h2; iáko tám [w ajendach i mszałach] Páná Bogá bluznićie/ nie inák iedno iáko pogáni/ álbo żydowie nie wierni KrowObr 100, 101; Zydowie niewierni y przećiwnicy Ieruzálem to ieſt kośćiołá mego potępieni będą. BibRadz I 478d marg; BielKron 46v; SarnUzn E6; A wżdy tho niewiernych żydow nic nie ruſzyło RejPos 35v, [77]v, 231, 239, 283v; okáſz mi cżymby to żydom niewiernym z głowy wybić: Iż obrzezánie nie ieſt wiecżnie trwáiące/ iáko oni mniemáią CzechRozm 78v, 76v, 78v, 187v; Po Hiſzpániey y indziey y o pięć tyśięcy żydow niewiernych do wiáry S. przywiodł SkarŻyw 310, 172; CzechEp 42, 209, 337; Z ktorego poświęcenia pan Chriſtus dowodźił Boſtwá ſwego przed niewiernymi żydy. NiemObr 103, 104; ArtKanc E15; Ten bluzni [Matth 9/3]) Słyſząc niewierni Zydowie/ iż P. Chriſtus grzechy odpuſzcza/ bluznierzem go zową: iáko y dziś ich náśládowcy Haeretykowie/ kápłany Chriſtuſowe WujNT 38; Zydowie niewierni ſą ſyny czártowſkimi. WujNT Ddddddv, 44, 56, 392, 474, 517 marg, 756; SiebRozmyśl B3, D4v, K3v [2 r.]; SkarKaz 276a.
»niewierny a niedbały« (1): co ſie s tobą/ iáko z niewiernym á z niedbáłym/ po máłey chwili dzyać będzye. RejPos 30v.
»niewierny i (a) niezbożny« (3): Niewierni lepák á niezbożni ludźie poydą nádoł z Dyabły do Piekłá ná wiecżny ogień y męki nieſkońcżone. WujJudConf 72; Babilonia. [Apoc 14/8]) Babilonia ieſt miáſto dyabelſkie/ to ieſt wſzytek zbor niewiernych á niezbożnych ludzi WujNT 872, 877.
»niewierny i Chrystusa nie znający« (1): ROdem był z Antyochiey S. Ian Chryzoſtom/ ſyn Secundego Hetmáná/ mátkę iego zwano Anthuſa/ oboie niewierni y Chryſtuſa nie znáiący. SkarŻyw 86.
»odporny i niewierny« (1): Ty ſą ſtráſzliwe grozy náprzećiwko odpornym y niewiernym ludziom. BibRadz II 138a marg.
»okrutny a (i) niewierny« [szyk 2:1] (3): BibRadz I 7a marg, II 141a marg; ktorzy z okrutnymi y niewiernymi Pogány/ o krzywdę Bożą/ o wiárę Chrześćijáńſką/ o miłą oyczyznę/ mężnie ſię potykali VotSzl A4v.
»niewierny i pogański« (1): y w tey wzgárdźie ſądow duchownych/ y klątew/ iáko iákie niewierne y pogáńſkie páńſtwo/ zoſtáie. SkarKazSej 703b.
»niewierny i przewrotny« = incredulus et perversus PolAnt, Vulg (5): A Ieſus odpowiedaiąc rzekł/ o rodzaiu niewierny i przewrotny pokiſz będę zwami MurzNT Matth 17/17; BibRadz Matth 17/17; BudNT Matth 17/17; WujNT Matth 17/17, Luc 9/41.
»uporny i niewierny« (1): wſzytkim w obec Chrześćiánom dano ieſt to/ co nie było dano vpornym y niewiernym Żydom. WujNT 56.
»(tak) wierny, (jako) i niewierny« (2): RejPos 208v marg; Słudzy áby poſłuſzni byli pánom ſwym/ ták wiernym iáko y niewiernym. WujNT 2.Tim 1 arg. [Ponadto w przeciwstawieniach 15 r.]
»niewierny a zdradliwy« (1): Tákże też y Anyołom ſwoim to porucżyć racżył/ iż gdy obacżą iemu być cżłowieká wiernego/ [...] áby go iáko źrzenice w oku pilnie ſtrzegli/ [...] A gdzyeby też obacżyli być niewiernego á zdrádliwego iemu/ áby też mnieyſzą pieczą y mnieyſzą pracą mieli około niego RejPos 330.
»zły (a. złośliwy, a. złościwy), (a, i) niewierny« [szyk 33:4] (37): OpecŻyw [79]; boleść Kriſtus Pan ćirpyeć racżył/ widząc niewiárę onych złych á niewiernych narodow żydowſkich. LubPs P6v marg; Iz zli á niewierni przełożeni niedbáią dziś nic o ſpráwiedliwośći. LubPs S5v marg; gdy widzi vtrapyoną duſzę ſwoyę od złych á niewiernych przeſládowcow ſwoich. LubPs ee4 marg, D4v, O4, P6v marg, R6 marg [2 r.], S marg (18); KrowObr 101; gdy weſſli do Ieruzálem miáſtá nie wiernego y zloſliwego [venientes in Ierusalem, civitatem refugam et pessimam]/ ięli budowáć ſklepy ábo wieże y mury iego Leop 3.Esdr 2/18; RejAp 119; y dał go w moc y w towárzyſtwo onemuſz tho złemu á niewiernemu Aniołowi RejPos 101, 29, 52v, 76, 128v, [290]v, 333; WujJud 261; bo też tám ſą ſłowá Fáráonowe/ Bálákowe/ Bileámowe/ y inſzych ludzi złych y niewiernych CzechRozm 84v; Wſzyſcy ſą tym złym niewiernym Zydom podobni/ ktorzykolwiek thego dobrodzieyſtwá nie ſą wdźięcżni. ArtKanc E15, E13v; WujNT 159; SiebRozmyśl K3v; SkarKaz 5b, 243b.
W połączeniach szeregowych (15): KrowObr 185, 229; HistRzym 102; Ale tego przeſtrzegał záwżdy ten wſzechmogący Pan/ áby nigdy niewierni/ á nieumieiętni/ á nie oſwieceni od niego/ nie pletli ledá cżego o dziwnym Boſtwie iego. RejPos 206v; RejPosWiecz2 91v; Confeſs: A przy tym też wierzymy y wyznawamy/ że niewierni do Piekłá záraz bywáią podáni [...]. Cathol. Nietylko niewierni/ ále y źli Chrześćiánie/ y Heretycy wſzyſcy/ ktorzy też niewiernymi ſą. WujJud 203, 72; CzechRozm 7v; Nie ſprzągayćie ſię. [2.Cor 6/14]) Tymi ſłowy Apoſtoł zákázuie wiernym nie tylko małżeńſtwá z niewiernymi/ z Pogány y z haeretykámi: ále y wſzelákiey ſpołecznośći z nimi WujNT 635; Miáſto wielkie Bábilonia znáczy zbor ábo zgromádzenie ludzi potępionych: ktore ſię dzieli ná trzy częśći: Zgołá niewiernych/ iáko ſą Zydzi y Pogáni; haeretykow; y złych Kátholikow/ ábo fałſzywych Chrześćijánow. WujNT 876, 16, Tit 3/3, Apoc 21/8, Ddddddv; Iedzmy/ piymy/ bo iutro vmrzemy. Iáko mówią niewierni/ y niezbożni/ y beſtyálſcy ludźie SkarKaz 207b.
W przeciwstawieniach: »wierny (99), wierzący (ktorzy wierzą) (7), wybrany (2) ... niewierny« (108): abyſmy niebędąc zawſtydzeni beſpiecznie mogli przyc ku oney oyczyznie: ktora ieſt twem wiernem ſſeroce otworzona: a przed niewiernemi twardo zamkniona RejPs 46, 161v; SeklKat Rv, R2, R4; Nyewyerni w śiłach ſwych vfáyą/ á wyerni w imię Páńſkie zwalcżą ſprzećiwniki ſwoye. LubPs E4 marg; Pan wiernem w łáſce/ á niewiernym w ſrogośći pánuie. LubPs P3v marg, B, Bv marg, B4, E3 marg, R5 marg (10); wierni máią żywoth wietzny/ á niewierni máią ſmierć y potępienie wietzne. KrowObr 76v; RejWiz 193v; BibRadz II 141b marg; áby záwżdy był ſwiát ná probie wiernych od niewiernych RejAp 66v; Tu iuż Apoſtoł dzieli wierne od niewiernych/ á iáko rozna będzie pomſtá y zapłátá ich. RejAp CC3, 3, 30v, 40 [2 r.], 47, 60 (26); Ták iákoby tho y káżdemu wiernemu przyſłuſzáło ſprzećiwić ſie niewiernemu/ á vpomináć go s tego/ áby przeſtał niewiáry ſwoiey/ á ſtánął wiernie przy Pánu ſwoim. RejPos 29v; Iż zbáwiciel náſz był obyeczan nie tylko wiernym/ ále y niewiernym RejPos 34v marg; iż chce Pan iáko ná probie mieć koſcioł ſwoy ſwięty/ áby byli rozni wierni od niewiernych/ á ći omylacże muſzą być áż do ſkońcżenia ſwiátá wſzytkiego. RejPos 347, 5v, 22v, 26v, 29v, 30 (43); RejPosWiecz2 91v [2 r.]; BiałKat 286; GrzegŚm 30; iż wiernemu záwżdy káżda rzecż ná pociechę wyniść muśi/ á niewiernemu záwżdy ná vpadek RejZwierc 200, 196, 259, 263; CzechEp 163; NiemObr 12, 13, 14, 38 [2 r.], 41; á nie bądź niewiernym/ ále wiernym [et noli esse incredulus, sed fidelis]. WujNT Ioann 20/27; A przetoż ięzyki ſą ná znák nie tym ktorzy wierzą/ ále niewiernym [Itaque linguae in signum sunt non fidelibus sed infidelibus] WujNT 1.Cor 14/22, 1.Cor 14/22, 1.Petr 2/7, Bbbbbb3v; SkarKaz 40b.
W porównaniu (1): będzyeſz ſie ſwiećił miedzy niewiernemi iáko iſkrá miedzy trzćinámi/ wedle obietnic iego. RejZwierc 179.
W charakterystycznych połączeniach: niewierni cześć Pana [Chrystusa] gubią, nawrocą się [ku Panu], pohańbienie odnieść muszą, prosto idą do ognia, już są osądzeni, nie ujdą pomsty swojej, srogi upadek wziąć mają, srogimi plagami mają być karani, do piekła bywają podani na wieczne potępienie (2), odpoczynku nie mają w mękach, marnie giną, mają śmierć i potępienie wieczne, po świeeie rozproszeni, w siłach swych ufają; niewiernych bożnica (3), gromada, społeczność, towarzystwo; niewiernych karanie, nawrocenie, potępienie, uczynki (2), upadek, wymowki (2), zginienie; niewiernych wieczna śmierć i pomsta pokarze; od niewiernych uciśnieni, wzgardzony; niewiernym grozić srogą pomstą (pomsty zgotowano, pomsta a upadek) (3), potępienie naznaczyć (grozić potępieniem) (2), przeklęctwa a srogości (srogość a niełaskę okazać, srogości zgotowane) (3), zapłata; niewiernym dobrorzeczyć nie mamy; niewierne karać, nawrocić, zdrowia i wszytkiego zbawić; na niewierne(go) przeklęctwa, strach; nad niewiernymi moc, mścić się, pomsty żądać (pomsty żądanie, pomsta stoi) (5).
»heretyk i niewierny« [szyk 2:1] (3): MurzNT 43v marg; gdy kto Chrześćiáninem będąc/ niewiernego ſobie y Heretyká/ zá towárzyſzá w małżeńſtwo obierać chce. SkarŻyw 153; A ieſli ieſzcze heretycy y niewierni/ (iáko ſłyſzę w Litwie tácy ſtátutá czynili) o Boże moy/ iáka tám ślepota/ iákich tám błędów [...] pełno będzie? SkarKazSej 700a.
»nieczysty i niewierny« (3): KrowObr 99v; WujJud 197v; wſzákże nieczyſtym y niewiernym (iákowi ſą haeretycy wſzytcy) nic nie ieſt czyſtego: ále ſplugáwiony ieſt ich vmyſł y ſumnienie. WujNT 744.
»niewierny i niegodny« (2): Sákrámenty niewiernym y niegodnym nie máią być dawáne. WujNT 30 marg. Bbbbbb4.
»niewierny i niepobożny« (1): Vkázuie im iákie miáło być przyſzłe ſkáżenie niewiernych y niepobożnych. BibRadz Ez 10 arg.
»niewierny i nieposłuszny« (1): á záśię niewiernym y niepoſłuſznym/ groźić potępienim NiemObr 38.
»niewierny i nieprzyjaciel (Chrystusów)« (2): áby go oſądźił/ wiązał/ á potym do ogniá wiecżnego wrzućił y z Anioły iego/ y z inſzymi niewiernymi y nieprzyiaćioły Chriſtuſowymi. CzechEp 150; Potym poznáią niewierni y nieprzyiaćiele moi/ Turcy y Pogánie/ żem ia was odſtąpił SkarKazSej 672a.
»niewierny a niesłuchacz« (1): A do owego niewiernego á nieſłucháczá ſwoiego przez Proroká. wſkázuie/ iż obrocę ſie do ciebie tyłem RejPos 285.
»niewierny a niesprawiedliwy« (1): A niewiernemu/ á nieſpráwiedliwemu iuż dawno nálezyoná drogá do zginienia iego. RejPos 334v.
»niewierny abo nieuczony« = infidelis vel idiota Vulg [szyk 1:1] (2): Lecz ieſliby wſzyścy prorokowáli/ á wſzedłby ktory niewierny ábo nieuczony: wſzyścy go ſtrofuią/ wſzyścy go ſądzą. WujNT 1.Cor 14/24, l.Cor 14/23.
»niewierny i (a) niewdzięczny« (2): A przeſto niemam cobych náprzećiwko wam miał inſzego mowić/ iedno co Piotr Swięty do onego ludu Zydowſkiego niewdziętznego y niewiernego mowił. KrowObr 74; ArtKanc E13,
»niewierny i odrzucony« (1): Dwie cżęſći znácżą niewierne y odrzucone BibRadz II 141b marg.
»niewierny i odstępca wiary« (1): przetoſz kośćioł S. roſkázuie y przeſtrzegá/ áby znimi Chrześćiánie y Kátholicy/ ták iáko zniewiernymi y odſtępcy wiáry S./ ſpolnego małżeńſtwá nie mieli SkarŻyw 152.
»odszczepieniec albo niewierny« (1): ktorym ſą dáné Herby Szláchty Króleſtwá Polſkiégo/ y którzy ſą Krześćiiáńſkiéy wiáry y poddáni Rzymſkiému Kośćiołowi/ á nie odſczepieńcy álbo niewierni [non schismatici vel alii infideles JanStat 747]. SarnStat 990.
»poganin i (a) niewierny« [szyk 3:1] (4): Iednoć ſie o thym pogáni á niewierni ſtáráią. RejPos 217; BiałKaz B3v; co tylko ſámi niewierni y niezbożni pogánie cżyniáli CzechEp 43; SkarKaz 244b.
»pokalany i niewierny« (1): Wſzytkoć czyſte czyſtym: lecz pokalánym y nie wiernym nie máſz nie czyſtego [coinquinatis autem et infidelibus nihil est mundum] WujNT 1/15.
»niewierny a sprzeciwnik (pański)« (3): RejAp 173; O iákaż tho będzie roſkoſz [...] widzieć ony okrutne ſrogośći od wiekow zgotowáne niewiernym á ſprzećiwnikom iego. RejPos 7, 5v.
»uporny a niewierny« (1): á pomſty też ſrogie zá złośći vpornym á niewiernym RejAp 96.
»(tak) wierny, (i, a, jako i) niewierny« [szyk 25:1] (26): poniewaſz Pan Bog ták dobremu/ iáko y złemu ták wiernemu/ iáko y niewiernemu/ ták poganinowi/ iáko y krześćiánowi/ [...] świeći ſlońcem ſwoim KrowObr 53; BibRadz Eccli 33 arg; iż wierni á niewierni ſą záwżdy po ſwiátu roſproſzeni RejAp 92v, 128v, 197v, Ff4 [2 r.]; obacżyć możemy/ iáko záwżdy złośćiwy ſwiát/ dwoiáki ſtan ludzi w ſobie ma/ to ieſt wierne y niewierne. RejPos 34v; Tu ſą wypiſáne podobieńſtwá y ſthráchy dnyá przyśćia Páńſkiego/ y co ſie będzye z wiernymi y z niewiernymi dzyało. RejPos 258 marg, 51, 53, 56 marg, 118v, 124v (14); RejPosWiecz2 92; WujJudConf 36v; CzechRozm 265; SkarŻyw 519; WujNT 659. [Ponadto w przeciwstawieniach 99 r.]
»zły (a. złośliwy a. złościwy), (i, a, to jest) niewierny« [szyk 23:3] (26): TarDuch B5; Wierzyć ze mamy wſziſcy wſtacz z martwych/ dobrzy/ to ieſt w pana Chriſtuſſa wierzącxy [!]/ kuwiecznemu zywotowy/ á zły to ieſt niewierny/ nawieczne potępienye SeklKat R2v, P4v; Wilicżánie wiecżnego á duchownego karánia ktore ieſt złym á niewiernym zgotowáno. LubPs Qv marg; Iż záwżdy nád złym á niewiernym pomſthá ſtoi LubPs Z marg; Proźbá o pomſtę ná złe á niewierne/ ktorzy chwalę Bożą y z ludem iego rádziby z gruntu wywroćili LubPs dd6 marg, E4v, I4v marg, N2v marg, Vv, V4 marg (12); KrowObr 121; á złośćiwym á niewiernym wſzytko ſie pomyſli zdarza RejAp 125v; RejPos 28, 30, 37, 277, 322; RejZwierz 130v; CzechRozm 114v; Z cżego nam ieſt vpominánie: ábychmy o złych á niewiernych bliźnich náſzych pieczą mieli: ábo żebyſmy ich do Páná Bogá náwroćili SkarŻyw 558; WujNT Ddddd.
niewierny komu (4): A pocżćiwy mąż znaiąc żonę niewierną ſobie/ nie tylko áby ią opuśćić miał/ ále ſnadź radby ią zániſzcżył á zátráćił RejAp 141; HistRzym 63v; pánom ſwym nie wierni/ ná ktorego ſie zwaśnią wnet go chcą o gárdło przypráwić BielSpr 69v; SkarJedn 52.
niewierny w czym (3): HistRzym 63v; Kto w mále niewierny/ ten y w wielu. WujNT Luc 16 arg, k. Cccccc4.
W połączeniach szeregowych (7): Twarz blada vkazuie cżłowieka nie zdrowego, wſzakoż złoſnego, łgarza y pyſznego, ſkępcza vpornego, nie wiernego y nie pobożnego, iako poſpolicie mowią, od złoſci prawi aże zbladł. GlabGad N2v; Ocży białe abo ku modroſci, cżłowieka zn. ſwey myſli, obłudnego, ktory bywa acżkolwie taiemny, wſzakoż nie wierny, z głupia chytry y pſotliwy. GlabGad N7, M7v, O3, Pv; Iż thák mię głoſy dochodzą nędzniku/ iżbyś miał być złym/ á niewiernym/ á zdrádliwym ſzáfárzem moim. RejPos 192v; KlonWor 82.
W przeciwstawieniu: »niewierny ... wierny« (1): Iáka ſrogość ná niewierne ſprawce y ſędzie ſwiátá tego. A iáko wierni ktorzi ſą w ſtrachu ſmierći wywiedzyeni będą. LubPs P5 marg.
W charakterystycznych połączeniach: niewierna(-y, -e, -i) fryjerka, książęta, młynarz (2), siostra (3), sprawca, stroże, sumnienie, szafarz (2), włodarz (2), zdrajca, żona (2); niewierni panom swym; na niewierne kaźń według zasługi, srogość; niewierny z przyrodzenia; niewierne nabycie.
»niewierni(-y) ludzie, człowiek« [szyk 2:1] (2:1): [włosy lisowate] znamyonuyą czlouyeka ſprzyrodzenya nyeuyernego PatKaz III 119v; będźiemy niewiernymi ludźmi/ żaden nam wierzyć niebędźie/ ieſli przećiwko náſzym obietnicom y Liſtom/ dobrodźieiom náſzym to záſye pobierzemy/ coſmy iem gdy dla nas gárdłowáli chćiwie/ dawáli. OrzRozm P2; OrzQuin L4v.
»myśl niewierna« (1): Nie kożdemu dowierzaymy. Bywać poſtáwá pokorna/ Ale pod nią myſl niewierna. Y drugić ſie będzie bożył/ By łátwiey ſwey zdrády pożył. BierEz P3.
»nieprzyjaciel niewierny« (1): áby ku dworu Krolewſkiemu záſie przyſzedł [...] á iżby z ſobą przywiodł wiernego przyiaćielá/ y też krotofilniká y nieprzyiaćiela niewiernego. HistRzym 70.
»niewiara niewierna« (1): O niewiáro niewierna á nieſzcżeſna/ O niemiłośći wielka y chceſz mie zoſtáć/ ienżem ia prze ćie wſzego ſie odważyłá/ á więcey vćiechy niemam iedno ćiebie widzieć/ bom ia ćiebie zwoliłá ſobie/ z tobą chcę wſzędy być. HistRzym 15.
»niewierny pasterz« [szyk 2:1] (3): Lękaycie ſie ſtráſznych ſłow/ co wyſzły z vſt iego/ Cżym chce vcżćić páſterzá/ tego niewiernego. RejZwierz 104; RejAp D marg, Ff2v.
»niewierny posłaniec, poseł« [szyk 2:2] (3:1): RejWiz 189v; ſwoiey ſię głowy á nieſtárſzych ſwoich przez ktore Pan Bog do nas mowi/ rozumu trzymáli. Y dla tego ſłuſznie od ſtárſzych zá niewierne poſłáńce pocżytáni byli. SkarJedn 52, 51; SkarŻyw 270.
»niewierny przyjaciel« (1): RejPos [105] cf »nieustawiczny a niewierny«.
»sędziowie niewierni« (1): Sędźiowie niewierni/ zdrayce przełożeni/ Boday z oſtréy ſkáły ná ſzyię zrzuceni Swiátá dokonáli KochPs 206.
»sługa, służebnik niewierny« [szyk 7:3] (8:2): Xántus o to nań gniewien był/ [..,] Rzekąc zły ſługo niewierny/ Záwżdy przećiw mnie vporny: Wieleś vcżynkow złych cżynił/ Aleś tym wszytki przewinił. BierEz E2; BielŻyw 170; Bo cżo żaſię może być iuż też teskliwſzego Iedno gdy khto w domu ma ſlugę niewiernego RejJóz G3v, G3v marg; Sługá niewierny gorſzy niż złodzyey. RejZwierz 119v [idem] bb3v; Pseudolus, Falsus servus, Niewierny sługá/ zły sługá. Mącz 328d; OrzQuin Z4; á iákoby ſługá niewierny wołaſz do niego o zapłátę ſwoię/ á ſam nigdy doſyć nie cżyniſz powinnośći ſwoiey. RejPos 252v; WujNT 247 marg.
»niewierna wiara« (1): kácerſką niewierną Królom wiárę odkrywa OrzQuin A3.
»zdrajca niewierny« (1): O lotrze przeklęty/ o zráydtza niewierny/ nadelwa okrutnieyſſy/ ktory przepuſſcżá s przyrodzeniá/ kto ſie mu korzy ij na ziemię przed nijm padá/ a tys nadeń ſrozſſy zráydtza przeklęty. OpecŻyw 92.
»marny a niewierny« (1): Y ſłyſzyſzże nędzniku co tho powiedáią o tobye/ iżeś ták márnym á niewiernym włodárzem moim RejPos 192v.
»niepewny, niewierny« (1): A gdy Młynarz iáki niepewny/ niewierny/ tedy Mierniká/ iákikolwiek młyn/ pewnego/ pilnego/ wiernego przyſtáwiwſzy doświadcżyć [...] álbo tego ták oſtrożnie ſtrzedz/ iákoby co ieſt Páńſkie ſpełná dochodźiło. GostGosp 62.
»nieustawiczny a niewierny« (1): O moy miły Pánie/ toż záwżdy nieuſtáwicżne á niewierne przyiacioły maſz: ktorzy/ [...] vciekáią od ciebie RejPos [105].
»niewierny i ospały« (1): bo Młynárze á Miernicy nawiętſzy złodźieie/ [...] máią to [...] z okázyey/ że mleć rzadko goſpodarz ſam prziydźie/ ále/ álbo párobká/ álbo dźiewkę pośle: co ſą y niewierni y oſpáli ſtroże. GostGosp 140.
»niewierny a psotliwy« (1): Niewierna á pſotliwa/ przypráwiona żona/ By też ná ſwiniem pyſku leżáłá zaponá. BielKom B8.
»wierny a niewierny« (2): Ale ku pirwſzemu ſie wrácáiąc/ mogą ſie tu rozweſelić á rozrádowáć wſzyſcy wierni páſterze ſłow á ſpraw prawdziwych Páńſkich (marg) Wierni á niewierni páſterze. (‒) RejAp D, Ff2v. [Ponadto w przeciwstawieniu 1 r.]
»zły, (a, i) niewierny« (4): iż ſłyſzę nędzniku vbogi iżeś złym á niewiernym włodárzem á ſzáfárzem moim RejPos 316v; SkarJedn 52; SkarŻyw 207; Zły á niewierny poháńcze/ [...] Miawſzy odniéść śioſtrę żenie/ Zawiódłeś ią w leśne ćienie. KochSob 65.
W połączeniu szeregowym (1): Ręka z palczami krotſza niż ciało potrzebuie będzieli nieiako miąſſa, vkazuie dowcipnego ale przechyrę, potwarcę y nicwiernego [!] GlabGad P2.
niewierny ku komu (1): MiechGlab 23 cf Szereg,
W połączeniu szeregowym (1): Quo quis versutior et callidior est, hoc invisior et suspectior magis, Ym kto nabárziey chytrſzy/ tym bárziey zazdrośćiwſzy y podeyźrzeńſzy álbo niewiernieyſzy. Mącz 406d.
»niewierne powieści« (1): A ſnadz y náſwiećie rzadko náydzie wiernego á y miedzy przyiaćioły znáydzie rozdwoiony ięzyk á wiele kroć y niewierne powieſći. RejPs 17.
»niewierne zapisy« (1): Iużby vſtáły ony niewierne zapiſy/ ony niepoććiwe cyrográphy/ ná ktorych więczey wierzymy kęſu pápirowi á kęſu woſkowi niżli cznocie á poććiwośći ſwoiey/ kiedyby ſłowá náſze wedle powinnośći náſzey ſlácheckiey y Krześćijáńſkiej były ieſt ieſt/ niemáſz niemáſz/ toby to piękne ſłowá były. RejZwierc 96.
Synonimy: 1. a. apostata, bezbożny, niedowierny, odstępca, odszczepieniec; 2. podstępliwy, podstępny, wiarołomny, zdradziecki.
IM