[zaloguj się]
[pdf]

ODSZCZEPIENIEC (320) sb m

-eniec (318), -ęniec (2).

W N sg: -ec (28), -eć (2); -ec : -eć RejKup (1:1), SkarJedn (3:1).

o oraz trzecie e jasne; -szczep- (6) MurzHist, MurzNT, Mącz (2), SarnStat, SiebRozmyśl -szczép- (2) OrzQuin, BiałKat; -eniec; -eńc- (5), -éńc- (1) OrzQuin.

Fleksja
sg pl
N odszczepieniec odszczepieńcy
G odszczepieńca odszczepieńc(o)w
D odszczepieńcowi odszczepieńc(o)m
A odszczepieńca odszczepieńce
I odszczepieńcem odszczepieńcami, odszczepieńcy
L odszczepieńcach
V odszczepieńcze odszczepieńcy

sg N odszczepieniec (30). ◊ G odszczepieńca (5). ◊ D odszczepieńcowi (1). ◊ A odszczepieńca (8). ◊ I odszczepieńcem (27); -em (2), -(e)m (25). ◊ V odszczepieńcze (1). ◊ pl N odszczepieńcy (108). ◊ G odszczepieńc(o)w (51). ◊ D odszczepieńc(o)m (26). ◊ A odszczepieńce (30). ◊ I odszczepieńcami (12), odszczepieńcy (12); -ami WujJud (2), StryjKron, CzechEp, NiemObr, WujNT (4); -y SeklWyzn (2), BielKron (4), Mącz, RejPosWiecz3, ReszPrz; -ami : -y SkarJedn (2:2), SkarŻyw (1:1). ◊ L odszczepieńcach (8). ◊ V odszczepieńcy (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Ten, kto wystąpił z jedności religijnej; haereticus Mącz; schismaticus Cn (320):
A. W obrębie chrześcijaństwa (307): Przodkyem nyepewna to/ áby wſſyſtkye kráiny ktoreś wymyenił z Greki á Ruſyą dźyerżáły. Ya wyem iż Ormyánye/ ktorzy ſą pod Antyochenſkim pátryárchą/ z nimi ſye nye zgadzáyą/ á zá odſſczepyeńce ye máyą. KromRozm III L6, L4v; ábowiem odſztzepieńcem być nic inſzego nieieſt/ iedno kiedy ſie kto odłątzy/ od iednośći kośćiołá Swiętego krześćijáńſkiego KrowObr A4, A4v [2 r.]; ArtKanc O15.
Szereg: »odszczepieniec a kacyrz« (1): Czytáyąc ſtáre koſcyelne hiſtoryye/ naydźye ſye to/ yáko ſye tá trochá [tj. metropolici Kościoła Wschodniego] zgadzáłá: Yeden drugyego zá odſſczepyeńca á zá kácyrzá myał KromRozm III L7v.
a. Z pozycji katolików (276):
α. Ten, kto nie uznaje władzy papieża [w tym: o Kościele Wschodnim (26)] (264): KromRozm I O4v; Czemuſz my ye [Greków i Ruś] zá odſſczepyeńce mamy? [...] Abowim nye myſmy ſye od nich oderwáli/ ále oni od nas. KromRozm III L4v, F4v marg, F5v marg, O2, O2v [2 r.]; OrzRozm C, E3v; [Grzegorz VII papież] przećiw odſzcżepieńcom á gwałtownikom kościelnym bárzo ſie záſtáwiał. BielKron 177, 410v, 412v; Kto Papieżá głową Koſciołá niewyznawa/ Odſzczepieńcem ieſt. WujJud 125 marg, 116v; Iſz nie Láćinnicy od Grekow/ ále Grekowie od Láćinnikow odſtąpili: á iſz nawyżſzego Páſterzá Kośćioła wſzytkiego Papieżá nie słucháiąc/ odſzcżepieńcy ſą. SkarJedn A8; nikt wtym wątpić nie może/ iż teraz Grekowie [...] wiáry ſwey w Chryſtuſie nie buduiący/ áni mocy y błogoſławieńſtwá od niego ná duchowne paſterſtwo nie bierzący: odſzcżepieńcy ſą/ y od Kośćiołá ſię Bożego z ſwym złym oddzielili. SkarJedn 160; A ſpráwić ſię nam nigdy nie możećie [Grekowie]/ ábyśćie odſzcżepieńcámi niebyli. SkarJedn 365, 104 [2 r.], 111, 158 [2 r.], 159, 249 (14); StryjKron 100; CzechEp 14 [2 r.]; NiemObr 58; LatHar 621.

W połączeniu z rzeczownikiem od nazwy twórcy odszczepieństwa (1): [Papież Mikołaj] Poſłał do nich [Bułgarów] poſły ſwoie ktorzy ie pokrzćili/ á Fortyniany odſzcżepieńce kápłany od nich precż wygnáli BielKron 170v.

W połączeniu z nazwą etniczną określającą przynależność do Kościoła Wschodniego („Grek”) [zawsze nazwa + odszczepieniec] (5): Iáko ſą niebeśpiecżni zbáwienia ći/ ktorzy przy Grekách Odſzcżepieńcách ſtoią. SkarJedn 334, A*v, 322, 354; PowodPr 57.

W połączeniu szeregowym (1): [Król] nie ma być áni Pogáninem/ áni Odſzczépiéńcem/ áni Kácérzem OrzQuin T2v.

W przeciwstawieniach: »heretyk (4), kacerz (2), poddany Rzymskiemu Kościołowi, powszechnik ... odszczepieniec« (8): KromRozm I O4v; piſſe [św. Cyprian o jedności Kościoła] nye przećiw kácyrzom yákim [...] ále przećiw odſſczepyeńcom tylko/ ktorzy ſye yedno od początku koſcyołá S. á poſluſſeńſtwá yego przełożonych odrywáli. KromRozm III F5; WujJud 125; A dla tegoſz káżdy Heretyk ieſt odſzcżepieniec: [...] ále nie káżdy odſzcżepienieć/ ieſt Heretyk. SkarJedn 158, 42; SkarŻyw 337 marg; Też przerzeczonych [...] Przywileiów [...] tylko oni Pánowie y Szláchtá [...] máią vżywáć [...] którzy ſą Krześćiiáńſkiéy wiáry y poddáni Rzymſkiému Kośćiołowi/ á nie odſczepieńcy álbo niewierni. SarnStat 990.

W charakterystycznych połączeniach: biskup odszczepieniec; odszczepieniec najoporniejszy, przewrotny; nawrócenie odszczepieńcow (2), schadzka, zdrada; odszczepieńce pokarać, prześladować, wykorzeniać; przy odszczepieńcach stać.

Wyrażenie: »odszczepieniec od wiary Chrystusowej« (1): Odſzczépieniec ieſt od wiáry Chryſtuſowéy: ktory przećiwko tey kátedrze [na której siedział Piotr apostoł] inſzą buduie. BiałKat 123v.
Szeregi: »heretyk, (a, abo, i) odszczepieniec« [szyk 5:1] (6): Odſzcżepieńcy y Heretykowie/ ſtáre Chrześćiány burzą/ bráćią w iednośći wádzą/ y rozdzieráią SkarJedn 398, 40, 42; A inne wſzytkie/ ktorzy od przednieyſzey ſucceſſyey [...] odſtępuią/ kędy ſię kolwiek zgromadzáią/ mamy mieć zá podeyzrzáne/ iáko haeretyki ábo odſzczepieńce. WujNT 349, 417, 611.

»kacyrz, (i, a, ani) odszczepieniec« [szyk 5:2] (7): Z ktorych ſye ſlow okázuye/ iż kácyrzowye y odſſczepyeńcy z koſcyołá wychodzą KromRozm III F2v, C5v, F, H7, K8 marg; KrowObr 128v; LatHar 745. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»schizmatyk a(l)bo (to jest) odszczepieniec« (3): A ták niech tho będzie zá grunt tym kśięgom y przeſtrodze/ [...] ſchiſmatykom álbo odſzcżepieńcom/ ktorzy iedność kośćioła Bożego rozerwáli. SkarJedn 6, 154, 155.

αα. O antypapieżu lub jego zwolennikach (6): KrowObr A4v; [cesarz Henryk III] Papieża Grzegorzá obiegł/ [...] á to wſzytko o podawánie ſtolcá Papieſkiego cżynił/ ábowiem dawał Klementá odſzcżepieńcá Ceſarz ná Papieſtwo/ ktorego oni niechcieli przyiąć. BielKron 177, 176v, 177v; [słowa zwrócone do św. Wilhelma, wówczas zwolennika antypapieża:] A iżeś ludzie zgorſzył zwłaſzcżá będąc odſzcżępieńcem/ boſo do Pąpieżá [!] po rozgrzeſzenie poydzieſz. SkarŻyw 166, 292.
ββ. Ten, kto głosi lub wyznaje zasady wiary niezgodne z katolicyzmem; heretyk [w tym: o ówczesnych nurtach reformacyjnych (184)] (194): RejKup 12v; KromRozm I 2v; KromRozm III N6v; KrowObr A4; Leop Eccli 21 arg; Tego też cżáſu byli ći odſzcżepieńcy/ Cerdo ktory ſobie tylko ſámemu przywłaſzcżał duchá ſwiętego z niebá poſłánego/ á nie Apoſtołom. BielKron 150; áż przyſzedł do Trewiru/ gdzye było wielkie zámieſzánie w Krześćiáńſkiey wierze od odſzcżepieńcow/ ſkąd wiele ich było co záſię ná pogáńſką wiárę náſtępowoli [!]/ ábowiem inácżey kazáli Fortyniani/ inácżey Sábelliani/ inácżey Arryani. BielKron 155; Lucyanus wielki odſzcżepieniec tego cżáſu był/ ktory ſie ze wſzytkich wiar náśmiewał BielKron 156; Papież w wielki cżwartek złorzecżył wſzytkim/ łotrom Złodzyeiom/ rozboicom Morſkim/ odſzcżepieńcom/ między ktore też y Luterá włożył z iego náſládowcy BielKron 196v, 155, 158, 159v, 160v [2 r.] (20); Inquisitor haereticae pravitatis, Szpiég nád odſzcżepieńcy. Mącz 337a, 152c; RejAp 116; HistRzym 60v; Ktorzy Obrázy Chrzeſćiáńſkie báłwánámi zową/ odſzcżepieńcy ſą WujJud 45 marg; Rácż Pánie Boże przywroćić pokoy Kośćiołowi ſwemu/ á odſzcżepieńcom/ obłędliwym y wyſtępnym wſzyſtkim/ rácż dáć vpámiętánie WujJud 215v, 13 marg [2 r.], 123v marg, 133v, 157 marg (13); CzechEp 349; ReszPrz 67; Lecz chwałá Bogu/ iż y ſámi odſzcżepieńcy wyznawáią/ że áni Limbuſá/ áni czyścá záprzeć y zgłádzić nie mogli WujNT 404, 20, 89 [2 r.], 92, 97 [2 r.], 104 [2 r.] (76).

W połączeniu z imieniem własnym twórcy herezji [imię + odszczepieniec (12), odszczepieniec + imię (2)] (14): [papież Feliks] záklął Biſkupá Konſtántynopolſkiego Achácyuſá/ iż przyiął do ſiebie Piotrá Eutychianá odſzcżepieńcá wielkiego. BielKron 161v, 148v, 152v marg, 154, 155 [2 r.], 158 (14).

W połączeniu z nazwą określającą przynależność do jakiejś sekty [nazwa + odszczepieniec (3); odszczepieńce, które zwano (1)] (4): S teyże też nauki żydowſkiey powſtáli byli odſzcżepieńcy/ ktore zwano Ophite/ gnoſtici/ Valenciani BielKron 46, 127v, 158; WujJud 89.

W połączeniu z nazwą etniczną równoznaczną z określeniem wyznawcy jakiejś herezji [tu: Czech = husyta] (1): Rudolf Papieſki poſeł/ pobudzał Krolá Káźimierzá przećiw Cżechom odſzcżepieńcom BielKron 395.

W połączeniach szeregowych (5): KrowObr A2v; BielKron 228; Ale to Ian ś. o Antychryſtach nieprzyiaćiołach Chriſtuſowych/ Heretykach y Odſzcżepieńcách mowi WujJud 139; CzechEp 30; Właſny znák haeretykow/ odſzczepieńcow y oderwáńcow ieſt/ od Kátholickiey wiáry odſtępowáć WujNT 728.

Jako ostatni człon połączenia szeregowego, złożonego poza tym z nazw wyznawców herezji (3): KromRozm III G6v; BielKron 161v; Máiąc tedy od Apoſtołá tę przeſtrogę/ ſłuſznie ſię káżdy ma ſtrzedz Lutrá/ Kálwiná/ y innych odſzczepieńcow WujNT 520.

W przeciwstawieniu: »katolik ... odszczepieniec« (1): Teć były przyczyny/ Czytelniku miły/ przekłádánia tego Nowego teſtámentu [...]: wielka potrzebá Kátholikow: á niezmierna przewrotność odſzczepieńcow. WujNT przedm 3.

W charakterystycznych połączeniach: mnich odszczepieniec; odszczepieniec obłędliwy, sporny, występny; bluźnienie odszczepieńcow (2), błąd (2), kościoły, lekkość, namowy, niewierność, niezgoda (3), oderwanie, pismo (2), przewrotność (2), szczerość, świętokradztwo, wyznawanie, zbory, zgoda, (2); od odszczepieńcow zamieszanie w krześcijańskiej wierze; miejsce przeciw odszczepieńcom; przez odszczepieńce zamieszanie około wiary; przywilej o odszczepieńcach; odszczepieńcy bluźnią (5), błądzą, fałesznie dowodzą, (fałszywie, obłędnie) wykładają (3); odszczepieńcom złorzeczyć; pobudzać przeciw odszczepieńcom; odszczepieńce nawrocić, wygnać, wywołać; jako odszczepieńca wygnać; za odszczepieńca spalić, wygnać; z odszczepieńcem gadać się, trzymać.

Wyrażenia: »dzisiejszy odszczepieńcy« (15): SkarŻyw 493; Bo żadnego piſmá Pan Chriſtus nie odrzućił/ żadnego nie czynił fałſzywym áni podeyzrzánym/ iáko czynią dziśieyſzy odſzcżepieńcy. WujNT 324; A inákſzy rząd w kośćiele ſtánowić ábo wynáydowáć/ iáko czynią dziśieyſzy odſzcżepieńcy / ieſt wſzytek rząd y iedność iego tárgáć/ przećiw wſzemu piſmu WujNT 461; Nie ták to rozumiey/ iáko dziśieyſzy odſzcżepieńcy/ Zeby wierni nie mieli w ſobie żadney właſney ſpráwiedliwośći/ mądrośći y świątobliwośći/ oprocz tey ktora ieſt w Chriſtuśie WujNT 580, 64, 270, 313, 460, 529 (14).

»kacerski odszczepieniec« (1): A ták y piſmá y rozmow kácerſkich odſſczepyeńcow/ bárzo ſye ſtrzedz trzebá. KromRozm I N3.

»odszczepieniec Kościoła krześcijańskiego« (2): Przeſto tedy nieieſtem żadnym odſztzepieńcem kośćiołá ſwiętego krześćijáńſkiego/ ále ſlugá prawdziwy iego. KrowObr A4v, A2v.

»odszczepieniec wiary krześcijańskiej (a. święty [= świętej])« [szyk 2:1] (3): RejKup y5v; iż Irzyk Podebráńſki Krol Cżeſki odſzcżepieńcem będąc wiáry Krześćijáńſkiey/ nie ſłuſzno ieſt áby on nam roſkázowáć miał. BielKron 392, 167v.

Szeregi: »odszczepieniec, a tak nie członek [czyj]« (1): iż ſye w obchodźye ſwyętá wyelkonocnego z nim nyezgadzáłi/ ácz około náuki y ſwyątoſci nic nye błądźili/ zá odſſczepyeńce/ á ták nye członki ſwoye myał KromRozm III F5v.

»heretyk i (abo, ani, to jest) odszczepieniec« [szyk 13:3] (16): SeklWyzn 4; BielKron 238v; SkarŻyw 493; Bo ieſli idźie o Heretyki y odſzcżepieńce/ ktore ſobie pocżynił z hárdośći ſwey Papież: tedy ia to náyduię [...] CzechEp 14, 40, 59; A przetoż wſzytkie zbory y ſchadzki haeretykow y odſzczepieńcow [...] dármo ſię tym ſłowem Páńſkim ćieſzyć máią. WujNT 77; Właſny znák haeretykow/ y odſzczepieńcow ieſt/ ináczey vczyć niżli vczono y wierzono w kośćiele Kátholickim WujNT 721, 104, 297, 518, Rom 16 arg, s. 579, 589, 815; SarnStat 907. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.]

»kacerz, (i, a) odszczepieniec« [szyk 5:3] (8): WróbŻołt E7; MurzHist M4v; Dotychmyaſt myałem zá to/ [...] iż to co Luteranowye y drudzy dźiſyeyſſy kácerzowye y odſſczepyeńcy powyedáyą álbo vczą wſſyſtko práwe ſſczyre ſlowo boże KromRozm III A4, A2v, P5v marg, P7; KuczbKat 390; wſzyſtki kácérze/ odſczepieńce/ ſercá ich zátwárdźiáłé/ rácz náwróćić. SiebRozmyśl E2v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»odszczepieniec, sektarz« (1): Cżuyćież ſię odſzcżepieńcy/ Sektarze mizerni: Ludźie zápámiętáli/ ludźie nowowierni. KlonWor 11.

W przen (1): tedyć więtſza ieſt ślepota odſzczepieńcow/ ktorzy kośćiołá Kátholickiego w piśmie ták iáśnie opiſánego nie widzą WujNT 629.
β. Ten, kto odstąpił od chrześcijaństwa; apostata Calep (12): Zydowie/ Pogáni/ Odſzczepieńcy/ nie mogą być świádkámi przećiw Krzeſćiánom. GroicPorz x2, ii4 marg; Potym [cesarz] był zwiedzyon od iednego odſzcżepieńcá/ iż okrutnie przeſládował y męcżył Krześćiány. BielKron 152v; [Sykstus II] Przyſzedſzy z Hiſzpániey do Rzymá/ wybran ná ſtolec Papieſki/ oſkárżon od odſzcżepieńcow o Krześćiáńſką wiárę do Decyuſá/ ścięt s ſzeſcią Dyakonow. BielKron 153; Inarus Biſkup gdy widzyał Iulianá odſzcżepieńcá być/ [...] názwał go Apoſtotą. BielKron 157, 149v, 166; Calep 82b.
Wyrażenie: »odszczepieniec wiary krześcijańskiej« (4): ZYdá y odſzcżepieńcá wiáry Krzeſćiáńſkiey káżdy w káżdey ſpráwie bliſzſzy ieſth pokonáć Świádectwem. GroicPorz h4; Odſzczepieniec Wiáry Krzeſćiáńſkiey ma być ſpalon. GroicPorz ii4, b2v, m.
b. Z pozycji innowierców (22):
Wyrażenie: »odszczepieniec od rzymskiej katoliki« (1): Gdyby to kto inſzy przedtym ábo y teraz z pocżtu Luterianow/ ábo inſzych odſzcżepieńcow od Rzymſkiey Kátoliki piſał CzechEp 364.
α. O katolikach, głównie jako tych, którzy odstąpili od zasad głoszonych przez Chrystusa (15): Odſczepieńcy ktorzy lud boży ceremonjami iéſzſczéſz nie potrzebnęmi zniewálaią MurzNT 56 marg, 126; kożdy obátzyć może/ iż tho ſą odſztzepieńcy kthorzy [...] tym rzetzom ktore kupuią zá ſrebro y złoto/ przypiſuią [...] odpuſztzenie grzechow KrowObr A4v, B; To ſię rozumie o piſmie ktore było fałfzywie wykłádáne przez odſzcżepieńce. BibRadz II 141 a marg, II 138a marg [2 r.]; BielKron 208v.

odszczepieniec od kogo, od czego (4): wſziſci ſą Balwophalcy á odſzczepienczi od tey reguli bożey SeklKat E2. Cf Wyrażenia.

W połączeniu szeregowym (1): A ten ſpoſob opiſánia Antychriſtá ſłuży y ſámemu Papieżowi [...] y inſzym wſzytkim zwodźićielom y od Chriſtuſá odſzcżepieńcom/ fáłſzywym Prorokom/ fáłſzywym Apoſtołom/ fáłſzywym Chriſtuſom: fáłſzywym Chriſtyanom. CzechEp 352.

Wyrażenia: »od Chrystusa odszczepieniec« (1): CzechEp 352 cf W połączeniu szeregowym.

»odszczepieniec od Kościoła Krystusowego« (1): [Luteranowie] zá obłędliwe y odſſczepyeńce od zboru álbo koſcyołá Kryſtuſowego práwego was máyą. KromRozm II b3v.

»odszczepieniec od Kościoła Rzymskiego« [o katoliku, który nieświadomie głosi jedną z prawd wiary sprzeczną z nauką katolicką] (1): A ták też [ksiądz Powodowski] z nimi [z Grekami] ieſt odſzcżepieńcem od kośćiołá Powſzechnego Rzymſkiego. CzechEp 255.

Szeregi: »bałwochwalca a odszczepieniec« (1): SeklKat E2 cf odszczepieniec od kogo, od czego.

»odszczepieniec i (a) kacerz« (3): tam ma wſzelky krzeſciańſki człowiek wierzyć/ yeſly tak niewierzy tedy ieſt odſczepyeńczem á kacerzem SeklKat P4v, P [2 r.].

β. O innych innowiercach, głównie jako tych, którzy wyznają inne prawdy wiary (6): RejPosWiecz3 96v; dam ſie ná towárzyſze y bráćią wáſzę Trideity/ y Anábáptyſty/ ktorzj rowno y zgodnie z wámi przećiw Kośćiołowi niezbożną woynę podniowſzy/ was przedśię zá odſzcżepieńce obłędliwe máią. WujJud 3; WujJudConf 214.

Jako ostatni człon połączenia współrzędnego (1): Nietrzymam ſ Pelagiany heretyki/ y zynſzymi odſzcżepieńczy SeklWyzn b4v.

Wyrażenie: »odszczepieniec wiary« (1): Nietrzymam z nowo chrzcżeńczy/ y ynſzymi heretiki/ y odſzcżepieńczy wiary SeklWyzn D.
Szeregi: »heretyk i odszczepieniec« (1): SeklWyzn D cf Wyrażenie.

»odszczepieniec a odłączony od jedności kościoła« (1): Ktore oboye [ebionitów i heraklionitów] [...] Lutheranowye [...] zá odſſczepyeńce á odłączone od yednoſci koſcyołá myeć muſſą KromRozm III F2.

c. Z pozycji wyznawców Kościoła Wschodniego o katolikach (2): Bo gdy [moskiewski kniaź] poſłom Ceſarſkim/ Krolewſkim álbo Papieſkim dawa ręce ná przywitániu/ [...] wneth mu potym wody dádzą vmyć ſie máiąc ie zá niecżyſte y odſzcżepieńce BielKron 429v, 429v.
B. W obrębie judaizmu Starego Testamentu (13):
a. Wyznawca jednego z odłamów judaistycznych (6):

odszczepieniec od kogo (1): Sámárytanowie bylić odſzczepieńcy od Zydow WujNT 233.

W połączeniu z nazwą wyznawcy odstępstwa [nazwa + odszczepieniec] (2): Iáko pierwey byli v nich [u Żydów] Effei/ Fáryzei/ Sáducei/ Odſzcżepieńcy/ thák też dźiś ſą. Karáimowie/ Kutyni/ Kalmuchi/ Tálmutyſte BielKron 465v; WujNT Bbbbbb4.

W połączeniu szeregowym (1): wſzákże Kośćiół Boży przy Ieruzálem y nawyżſzych kápłanách w Ieruzálem/ zdwoygiem tylo pokolenim zoſtał/ á ony dzieśięć pokolenia odſzcżepieńcámi á potjm Heretyky y báłwochwálcy zoſtáli. SkarJedn 165.

Szereg: »heretyk i odszczepieniec« (2): Y w ſtarym zakonie zákazał Pan Bog Prorokowi ſwemu z Heretyki y odſzcżepieńcy ieść y pić. SkarŻyw 59; WujNT 315 marg.
b. Ten, kto zbuntował się przeciwko władzy kapłanów (7): A gdj byli przed ołtarzem oni odſzcżepieńcy [Chore, Datan, Abiron] y z ſwymi kádzielnicámi/ y kłádli ná nię kádzidłá: pokarał Pan Bog niezbożność ich/ iſz ſię ziemiá pod nimi zápádłá [...]: á náśládownikow ich 250. mężow/ ktorzy znamowy odſzcżepieńcow onych burzliwych/ w vrząd ſię kápłáńſki wdawáć á kádzenie nieść ná ołtarz śmieli/ ogień ſpadwſzy zniebá popalił. SkarŻyw 492; Srogie káráuie [!] nád odſzcżepieńcámi kápłaná Bożego niesłucháiącymi. SkarŻyw 492 marg, 492; WujNT 635.
Szereg: »odszczepieniec i heretyk« (2): Na odſzcżepieńce y Heretyki ktorzy [...] kápłáńſtwo ſobie przypiſowáli/ á ſtárſzych y kápłaná Bożego ſłucháć niechćieli/ [Mojżesz] bárzo ſię ſrogim pokazał. SkarŻyw 483, 483 marg.

Synonimy: apostata, heretyk, kacerz, oderwaniec, odstępca, odstępnik; A.a.α.ββ. sektarz.

Cf ODSZCZEPIEŃCA

LWil