« Poprzednie hasło: [HERETYCZNY] | Następne hasło: HERETYKOWAĆ » |
HERETYK (1247) sb m
he- (821), hae- (413), hȩ- (13).
Oba e jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | heretyk | heretycy, heretykowie |
G | heretyka | heretyków |
D | heretykowi | heretykóm, heretykum |
A | heretyka | heretyki, heretyk(o)w |
I | heretykiem | heretykami, heretyki |
L | heretyku | heretykach, heretykoch |
V | heretyku | heretycy, heretykowie |
sg N heretyk (116). ◊ G heretyka (31). ◊ D heretykowi (13). ◊ A heretyka (46). ◊ I heretykiem (56); -em (2), -(e)m (54). ◊ L heretyku (4). ◊ V heretyku (4). ◊ pl N heretycy (240), heretykowie (154); -y SeklKat, NiemObr, ReszList, WysKaz (3), PowodPr (3), SkarKazSej (18); -owie MurzNT, GroicPorz (3), KrowObr (5), GrzegRóżn (5), RejZwierc (2), BudNT (8), KochFr; -y : -owie SarnUzn (2 : 1), BiałKat (1 : 3), WujJud (19 : 3), SkarJedn (4 : 27), SkarŻyw (17 : 26), CzechEp (11 : 1), ReszPrz (4 : 1), WujNT (126 : 66), SkarKaz (29 : 1). ◊ G heretyków (207); -ów (5), -(o)w (202). ◊ D heretykóm (105), heretykum (1) MurzNT; -óm (1), -(o)m (104). ◊ A heretyki (132), heretyk(o)w (2); -(o)w StryjKron 587; -i : -(o)w CzechEp (25 : 1; 42). ◊ I heretykami (60), heretyki (43); -ami GliczKsiąż, KrowObr (3), GrzegRóżn (2), WujJudConf (2), StryjKron, CzechEp (11); -i SeklWyzn (2), SeklKat (2), BielKron (2), RejAp (2), NiemObr, SkarKaz (4); -ami : -i WujJud (12 : 5), SkarJedn (8 : 8), SkarŻyw (5 : 12), WujNT (14 : 4), SkarKazSej (1 : 1). ◊ L heretykach (26), heretykoch (3) RejAp (2), BudNT; -ach (22), -åch (4); -åch WujJud; -ach : -åch SkarŻyw (5 : 2), CzechEp (2 : 1). ◊ V heretycy (2) KochFr, LatHar, heretykowie (2) SkarJedn.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.
- Twórca lub wyznawca twierdzeń religijnych, wywodzących się z chrześcijaństwa, niezgodnych z nauką Kościoła rzymsko-katolickiego
(1247)
- Przen: Wyraz „heretyk” ma znaczenie sprzeczne z ogólnie przyjętym, odnosząc się do Chrystusa, apostołów i pierwszych chrześcijan (w wyniku świadomego doprowadzenia pewnych twierdzeń katolickich do absurdu w polemikach religijnych) (18)
- a. Nazwa używana w odniesieniu do wyznawców sekt żydowskich w czasach Chrystusa (2)
W połączeniu z imieniem własnym twórcy herezji [imię + heretyk (37), heretyk + imię (6)] (43): ſkarał Ariuſſa herretica ktori bluſnił przeciw panu Bogu vczac ze by ludzie dla vczinkow ſwoich bily zbawieny á niedla vczinkow páná Ieſu Chriſta y męki iego SeklKat F3v, O3v; BielKron 175; GrzegRóżn G3; BiałKat 123; WujJud A5v, 60v, 170v, 196v, 200v [2 r.] (9); BudNT przedm c3, k. Ii3v; SkarJedn 115, 118, 134, 137, 138 (11); Drugi raz cżytáiąc kśięgi S. Hieronimá o dziewictwie przećiw Heretykowi Helwidyuſzowi SkarŻyw 308; Eutyches Heretyk dwie náturze Chryſtuſowe w iednę mieſzáiący. SkarŻyw 318 marg, 59 [2 r.], 119, 299, 318, 391, 537; CzechEp 237; Wieleć rzeczy we wſzytkim Nowym Teſtámenćie odćiął był y odmienił Márcion haeretyk/ iáko Tertullian świádczy WujNT przedm 15; Hieronym ś. ſtrofuie Vigiláncyuſá Haeretyká/ á w nim te dziśieyſze diſcypuły iego/ ktorzy czći y chwały świętym vwłaczáią WujNT 93, 5, 187, 830; SkarKazSej 687b.
W połączeniu z nazwą oznaczającą przynależność do jednej z herezji [nazwa wyznawcy + heretyk (16), heretyk + nazwa wyznawcy (10)] (26): SeklWyzn b4v; SeklKat O3v; KrowObr 20; WujJud 195, 201; Dáiąc znáć/ iáko ná tey ſtolicy śiedział wielki Heretyk Appolináryſtá Máxim Cynik SkarJedn 179, 112, 140, 141, 244; SkarŻyw 86, 87, 230, 398, 567 [2 r.], 582 marg; przez Abrahama Zbąſkiego/ ktory Czechow Heretikow przechowywał/ y s nimi przeſtawał StryjKron 587, 577; CzechEp 255; ſámi tylko haeretykowie Nowácyanowie im [krztem] gárdzili. WujNT 429, 8, 541; Heretycy proteſtantes dawno duchembożym [!] przeyrzeni. PowodPr 29 marg; Acz niektore [domy boże] we Fráncyey/ ieſzcze od Konſtántyná wielkiego zbudowáne/ nie Turcy áni Pogánie/ ále Vgonoći heretycy poburzyli/ y podſypawſzy prochy ſzátáńſką furyą y ſercem obálili. SkarKaz 456b; SkarKazSej 679b.
W połączeniu z występującymi szeregowo imionami własnymi twórców herezji [heretycy + imiona (7), imiona + heretycy (5)] (12): Co ſie przydawáło zá onych Heretikow/ Ariuſá/ Sámoſátenuſá/ Mánicheuſá/ Serwetuſá/ Pelágiuſá/ Celeſtinuſá/ y inſſych/ od ktorych iż obłędliwemi ſámi byli/ diſcipułowye ſie pſowáli. GliczKsiąż L4v; A o przećiwnikach beſpiecżnie y wolnie muśi ſię mowić/ gdyż oni z Turkámi/ z Zydy/ z Heretykámi/ Aryuſzem y Sábelliuſzem/ y z ſamym ná koniec Antykryſtem ſpiknęli ſię GrzegRóżn C4v; SarnUzn G3; WujJudConf 64v; SkarJedn 182, 392; á drudzy Chrześćianie od heretykow Dortuwiná y Bertera kázić ſię pocżęli SkarŻyw 517, 320, 391, 518; NiemObr 75; Budny fałſzerz iáwny/ tego domyſłu ſwego opácznego/ niczym nie dowodzi/ iedno Zydowſkimi plotki/ á niepewnemi świádectwy/ Eráſmá/ Lutrá/ y Cáſtálioná haeretykow WujNT 5.
W połączeniu z występującymi szeregowo nazwami oznaczającymi przynależność do różnych herezji [heretycy + nazwy wyznawców (3), nazwy wyznawców + heretycy (2)] (5): Iednáć to wiára v Grekow y v Rzymian/ ſami tylko Heretykowie/ Zwingliani/ Luterani/ Nowochrzcżeńcy/ y inni złą wiárę máią SkarJedn 349; SkarŻyw 91; WujNT 461, 579, 860.
W połączeniach szeregowych (8): GroicPorz h4; GrzegRóżn K4 marg; WujNT 60, 252, 417; Naprzód práwu Duchownému należy ſąd/ rozeznáć róznice około wiáry świętéy Krześćiáńſkiéy/ o Hȩretykach/ Scyſmátykach/ Bluźniércach Bożych/ y Apoſtátách. SarnStat 213 [idem 221]; którybykolwiek w króleſtwie náſzym/ y w źiemiách nam podległych Hȩretyk álbo kácérztwem záráżony/ álbo podeźrzány w hȩreziiéy/ álbo ich obrońcá/ álbo podpomożyćiél ználeźión był SarnStat 218, 221.
W przeciwstawieniach: »heretycy ... katolicy (33), Kościoł (boży, katolicki) (5), (katolicka, święta) wiara (5), chrześcijanie (4), chrystyjanie (2), Chrystusowa nauka, chrześcijańscy ludzie, wierni« (52): GrzegRóżn B4v; WujJud 133v; SkarJedn 383, 397, 404; SkarŻyw 59, 279, 299, 372, 545 (7); Wedle wyroku stárych pátreſow teráznieyſzy Kátholicy ſą Heretycy. CzechEp 132 marg, 37 [2 r.], 40, 42, 132; NiemObr 127; ReszList 174, 188; PudłFr 6; Pierwſza y napotrzebnieyſza przeſtrogá ieſt wiernym/ [...] áby ſię nie dopuſzczáli haeretykom zwodzić WujNT 102; Piſmá Apoſtolskie przećiw haeretykom ná obronę Kátholickiey wiáry. WujNT 516 marg, 16, 44, 50, 76, 174 (23); SkarKaz Ooooa; SkarKazSej 684a, 685a [2 r.], 687b [2 r.], 700b.
W kalamburze (2): Alchimiey nie vmieſz iáko Doktor Rhetyk/ A bez niey błędźić muſiſz iáko zły Heretyk. Prot Bv; zátrefnowánie/ kiedy kto przyda/ álbo vymie/ ábo odmieni w ſłowie literę/ ábo ſylábę iáką/ Iáko kthoś/ máiącz zwáć przezwiſkiem Doktorá Retikuſá/ zwał go heretikiem. GórnDworz Q2.
W charakterystycznych połączeniach: heretyka się strzec (6); jako heretyk być potępion; heretyka potępi(a)ć (6), przeklinać, prześladować (5), wykląć (3), wykorzeniać (2), zbijać; miedzy heretyki osądzić; za heretyka osądzić, być osądzon (9), skazować; heretykami czynić (2), poczynić, uczynić (6), osądzać (4), posądzać (2), sądzić, skazować; heretyk bezbożny (2), dawny (2), dzisiejszy (33), dzisiejszych (czasow, lat, wiekow) (5), głupi, jadowity (2), jawny (2), nieczysty (2), niewierny (2), niezbożny (2), nowy (2), obłędliwy (2), prawdziwy (4), prawy, pyszny, sprosny (3), srogi (2), stary (10), szkarady, szkodliwy, uporny (6), zdradliwy.
»młot [= pogromca] heretykow« (3): Heretykom był [Antonijusz] bárzo ſrog/ [...] ták iſz go młotem Heretykow zwáli. SkarŻyw 545, 545 marg; O cżym [...] piſze/ on drugi młot teráźnieyſzych Heretykow/ HOSIVS ReszPrz 26.
»heretyk, (i) apostata« (2): Ten [Konstantyn Piąty] nie tylo był heretjkiem y Apoſtátą: ále złośći wſzytkich pełen SkarJedn 200; WujNT 60.
»nie tylko heretyk, ale arcyheretyk« (1): Papieżá Rzymſkiego y z iego náſládowcámi twierdźimy być/ nie tylko gońcem/ ábo iákim wielkim poſłem/ ále ſámym włáſnym y prawdźiwym Antychriſtem/ y nie tylko heretykiem/ ále árcyheretykiem/ to ieſt głową/ pánem Kśiążęćiem y Krolem wſzytkich heretykow. CzechEp 344.
»bluźnierz (a. bluźnierca na Ducha Św.) i heretyk« (3): SeklKat O3v; iż nas Kátholiki zwáć do tego cżáſu w piſmách ſwoich Ruſkich bluzniercámi ná Duchá S. y Heretykámi nieprzeſtáią SkarJedn 275; NiemObr 127.
»(nie) ewanjelik, (a, ale, abo raczej) heretyk (luter abo kalwinista)« (4): Iáko być Ewángelikiem/ nie ieſt nic inſzego/ ieno być haeretykiem/ Lutrem ábo Kálwiniſtą. WujNT 444, przedm 8, Yyyyy3; SkarKazSej 682a.
»heretyk, (i, albo) kacerz« [szyk 4 : 3] (7): Inſze bluznierſtwá [...] náprzećiwko Bogu/ y Pánu Iezu Kryſtuſowi [...]/ kthore mniſzy mocnie trzymáią/ ná nie przyſięgáią/ á ktho temu niewierzy/ tákiego być kácerzem y Heretykiem kośćiołá ſwiętego názywáią. KrowObr 145v, 131v [3 r.], Rr3v; BiałKat 128v; ReszPrz 99.
»heretycy i nieprzyjaciele prawdy katolickiej« (1): y ſłużyli [królowie chrześcijańscy] Chryſtuſowi wedle Pſálmu/ wiárę ś. iego z kápłany rozſzerzáiąc/ ná heretyki y nieprzyiaćiele prawdy Kátholickiey práwá dáiąc/ y od nich ludzkie duſze wybawiáiąc SkarKazSej 681a.
»heretycy i niewiernicy (a. niewierni)« [szyk 2 : 2] (4): Przeciwko niewiernem i heretikum rć. iako śię pan zachowac kázáł. MurzNT 43v marg; tedy ſłuſznie [cesarze i królowie] ſwey zwierzchnośći náprzećiw Haeretykom y niewiernikom vżywáią WujNT 43, 249; SkarKazSej 700a.
»heretycy i niezbożni ludzie« (1): tak wielé świąt wkościelé bożem naczynili/ [...] i ſtaką ié niewolą święćić roſkazuią/ że teſz przeſtępce ich/ na potępięnié i bezecność więczną iakoby heretiki i niezbożné ludzie oſądzaią MurzNT 56.
»heretyk i (abo, a) odszczepieniec i oderwaniec, (i wykrętacz)« [szyk 22 : 5] (27): SeklWyzn 4, D; WujJud 139; SkarJedn 40, 42, 398; SkarŻyw 59, 483 [2 r.], 493; Iż to nie idźie/ áby heretyk ábo odſzcżepieniec/ (ktore przez kąkol rozumie) miał być ćieleſnie (corporaliter) wyłącżon. CzechEp 40, 14, 30, 59; WujNT 77, 104, 297, 349, 518 (12); SarnStat 907. [Ponadto przy innym szeregu 1 r.].
»heretycy i fałszywi prorocy« (1): Pilnie nápomina wiernych/ áby vznawáli haeretyki/ y fałſzywe proroki: á to po tym pewnym znáku/ kiedy oni vczą náuk przećiwnych tey náuce/ ktorą kośćioł powſzechny od Apoſtołow raz przyiąwſzy/ trzyma y wyznawa. WujNT 575.
»tak heretycy, jako schismatycy« (1): A ták niech tho będzie zá grunt tym kśięgom y przeſtrodze/ ták Heretykom/ iáko ſchiſmatykom álbo odſzcżepieńcom/ ktorzy iedność kośćiołá Bożego rozerwáli. SkarJedn 6.
»heretyk i sektarz« (1): To mieyſce Apoſtolſkie [Rom 10/15] iáwnie potępia haeretyki y ſektarze wſzytkie/ y pokázuie że ſą zwodzićiele y fałſzywi prorocy: ktorzy idą nie będąc poſłáni. WujNT 560.
»wymyślacze świata tego a heretycy« (1): A iż tey oblubienice [= Kościoła] ſwey chce pokuſzáć rozlicżnymi kſtałty/ iuż dziwnemi wymyſlácżmi ſwiátá tego á rozlicżnymi Heretiki/ kthorzy ią będą vſtáwicżnie zwodzić od ſtałośći iey/ áby ſie vnioſłá od wiáry á od ſtałośći ſwoiey RejAp AA8.
»heretyk i (a) zwodnik« [szyk 1 : 1] (2): A iáko przez trąbienie ſiedmi trąb znácżył nam Duch ſwięty fáłſzywe á ſtráſzliwe trąbienie rozlicżnych Heretikow á zwodnikow ſwiátá tego. RejAp BB2v; WujNT 174.
W przeciwstawieniu: »heretycy ... wierni« (1): Aleć my wolemy s Pánem Kryſtuſem z Apoſtoły y s pierwſzym kośćiołem być Heretykámi/ á niſſli s Papieżem Rzymſkim Antykryſtuſem/ y ſwámi iego ſlugámi/ y z wáſzym kośćiołem nowym być v was wiernymi. KrowObr 206.
W połączeniu z nazwą oznaczającą przynależność do jednej z sekt (1): taczi byly Saducci heretici ktorzy Chriſtuſſa kuſſyli. SeklKat R2.
Synonimy: bluźnierca, bluźnierz, błędliwy, kacerz, oderwaniec, odszczepieniec, sektarz.
ZZie