[zaloguj się]
[pdf]

ODERWANIEC (4) sb m

o oraz oba e prawdopodobnie jasne (tak w oderwać oraz -ec); a jasne.

Fleksja
pl
N oderwańcy
G oderwańc(o)w
A oderwańce

pl N oderwańcy (3). ◊ G oderwańc(o)w (1). ◊ [A oderwańce.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Odszczepieniec, heretyk (4): ſámi ći oderwáńcy dobrowolnie zeznawáią/ że ſtárzy Doktorowie tę náſzę ſentencią mieli. SarnUzn G6.

W połączeniach szeregowych (1): Właſny znák haeretykow/ odſzczepieńcow y oderwáńcow ieſt/ od Kátholickiey wiáry odſtępowáć WujNT 728; [Niechcą áby ie zá Heretyki/ Apoſtáty/ odſtępniki y oderwáńce miano WujPosŚw 1584 547].

Szereg: »oderwaniec i odstępnik« (2): Haeretycy oderwáncy y odſtępnicy. WujNT 836 marg, Yyyyy4v.

Synonimy: apostata, heretyk, kacerz, odstępca, odstępnik, odszczepieniec.

MM