[zaloguj się]
[pdf]

KTORYKOLWIE (16) pron

W pisowni łącznej (7), rozłącznej [w tym: z dołączoną do „który” końcówką osobową czasownika (1); rozdzielone partykułą „by” (1), zaimkiem (1)] (9).

Pierwsze o prawdopodobnie pochylone (tak w ktory), drugie o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w -kolwiek).

Fleksja

sg m N którykolwie (2). ◊ G któr(e)gokolwie (5). ◊ D któr(e)mukolwie (1). ◊ f G któr(e)jkolwie (2) PatKaz III, BielSpr; którékolwie (1) OpecŻyw. ◊ A którąkolwie (1). ◊ I którąkolwie (I). ◊ pl N m pers którzykolwie (1). subst któr(e)kolwie (2).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

I. Zaimek przymiotny (12):
1. Nieokreślony uogolniający: jakikolwiek, obojętne jaki; wszelki, każdy bez wyjątku; żaden (przy zaprzeczonym orzeczeniu); aliqui PolAnt (9): OpecŻyw 135v; acz pan bog mogł ſluſznye ſktoreykoluye materyey czyalo wzyącz a wſzakoſz dla ſluſznoſzczy chczyal znyeuyaſty PatKaz III 89; GroicPorz gg3; Gdzieby więc kto ktorego kolwie Zydá [...] bronił/ then [...] mękámi nędzon będzie Leop 3.Mach 3/20; BielSpr 9v.

W połączeniu z przyimkiem „z” + G pl (1): áby im żaden nie ſſkodził/ álbo ktorą kolwie z tych rzecży ktore niewinnie ćierpieli ocżu im niezápluſkawał. Leop 3.Mach 7/6.

a. W połączeniu z rzeczownikiem wprowadza zdanie wtrącone jako nawiasową uwagę, luźno związaną z kontekstem (1): wſzytek Grat y ſczebrzuch [zmarłej żony mieszczanina] [...] ná żadnego inſzego/ iedno ná Mężá y dźieći iey (kthorego kolwie ſtanu będą) ma przyſłuſzeć GroicPorz gg3.
b. Z odcieniem czasowo-warunkowym: jeśli, gdy jakiś, którykolwiek [w tym: z odpowiednikiem „tedy” w zdaniu nadrzędnym (1)] (2):
Wyrażenie: »ktoregokolwie dnia« = kiedykolwiek; in quacunque die Vulg (2): Ktorego kolwie dnia wzywałem ciebie miły panie/ tedym natichmiaſth poznał izes thy bog moy ieſt. (koment) Ktoregokolwie dnia [Ps 55/10]) to ieſt, lubo w ſzcżeſciu lubo w nieſcżeſciu. WróbŻołt 55/10.
2. W funkcji zaimka względnego wprowadza w odniesieniu do zaimka przy rzeczowniku podrzędne zdanie przydawkowe określające bliżej pojęcie wyrażone przez rzeczownik, a uogólnione przez odpowiedni zaimek (3):
a. Zaimek z rzeczownikiem w zdaniu nadrzędnym pooprzedza zdanie przydawkowe (2): SeklWyzn b2; kożdą rzecż o ktorąkolwie [quamcumque] iácy będą prośili/ otrzymáią od oycá mego Leop Matth 18/19.
b. Zaimek w zdaniu nadrzędnym, rzeczownik przy „którykolwie” w anteponowanym zdaniu przydawkowym (1): Bo ſyn Boży Ieſus Chriſtus [...] nie był ták y nie ták. Ale ták wniem było. Bo ktorekolwie obietnice Boże ſą wſzytkie wniem ták/ dlatego też przezeń amen Bogu ku ſławie przez nas. BudNT 2.Cor 1/20.
II. Zaimek rzeczowny wymienny z zaimkiem uogólniającym „ktokolwie” (4):
1. Nieokreślony uogólniający: ktoś, ktokolwiek; jako dopelnienie w zdaniu (1):

W połączeniu z przyimkiem „z” + G pl (1): Ktoryby vcżynił ſzkodę iáką ktoremu kolwie z mieſſcżánow ſwoich [cuilibet civium suorum; kogokolwiek z ſąśiádow ſwoich WujBib]/ iáko on komu vcżynił/ thák ſie też iemu ſtánie Leop Lev 24/19.

2. W funkcji zaimka względnego (3):
a. Wprowadza podrzędne zdanie podmiotowe (1): A ták ktorzyſmy kolwie [quicumque] doſkonáłemi/ to rozumieymy Leop Philipp 3/15.
b. Wprowadza podrzędne zdanie przydawkowe w odniesieniu do zaimka wskazującego lub uogólniającego jako podmiotu lub dopełnienia w zdaniu nadrzędnym [w tym: zdanie podrzędne w stosunku do określanego zaimka w postozycji (1), w antepozycji (1)] (2): Kożdy ktory ie kolwie [omnes, qui] náſſedł/ iadł ie Leop ler 50/7.

W połączeniu z przyimkiem „z” + G pl (1): vkogo kolwiek ſlug twoich będzie náleżyon kortzak [...] ten niechay vmrze [...] bądz ták podług wáſſego z ſkazánya/ v ktorego kolwye zwas będzie/ ten niechay ſlugą będzye moym HistJóz D2v.

Cf KTORYKOLE, KTORYKOLEJ, KTORYKOLI, KTORYKOLIK, KTORYKOLWIEK

KK