[zaloguj się]
[pdf]

KTOŻKOLI (2) pron

Fleksja

N kt(o)żkoli (2).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Zaimek „kto” wzmocniony partykułą „-ż(e)” w połączeniu z partykułą uogolniającą „-koli”:
1. Uogolniający: ktokolwiek, obojętne kto. Wprowadza jako orzecznik nawiasową uwagę, luźno związaną z kontekstem (1): krol rżekł: Ktożkoli/ á odkądkolwiek ieſth/ prze thę służbę ktorą nam dźiś vcżynił dayćie iemu ſuknią HistRzym 12v.
2. Nieokreślony: ktoś (1):

W polączeniu z partykułą „-by” nadaje zdaniu odcień czasowo-warunkowy: gdy, gdyby ktoś (1): mi thesz gdi tho [posłuszeństwo syna króla Jana] poſnamy ktozkolibi yemv krziwdę dzialacz chczial nietak yako yego ale yako swey bronicz bedziemi LibLeg 10/69.

Cf KTOŻKOLE, KTOŻKOLWIEK

KK