Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [KUBYSZEK]

Następne hasło: [KUCHARCZYN] »

KUCH (5) sb m

Fleksja

	sg
N	kuch
G	kucha

sg N kuch (4). ◊ G kucha (1).

Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Znaczenia

1. Mała ilość substancji przeznaczonej do spożycia najczęściej o kształcie okrągłego lub owalnego placka (3)
2. Wytłoki roślin oleistych sprasowane w postaci okrągłego placka; tu jako miara oliwy (2)

1. Mała ilość substancji przeznaczonej do spożycia najczęściej o kształcie okrągłego lub owalnego placka (3): Fertum, genus cibi, Kuch nieyáki. Mącz 125a, 184a.

Szereg: »kuch albo kołacz« (1): Libum, Kuch albo kołacz z ſzczyrey mąki miodu a z oliwy który ſtárzy dawáli ná ofiárę. Mącz 192b.

2. Wytłoki roślin oleistych sprasowane w postaci okrągłego placka; tu jako miara oliwy; retrimentum Cn (2): Mącz 159b.

Szereg: »kuch a kołaczek« (1): Hostus, Oleyu yeden kuch a kołaczek/ to yeſt ták wielie oleyu co ſie z yednego kucha doſtáć może. Mącz. 159b.

Synonimy: 2. kołaczek, miękiny.

Cf MAKUCH