Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KUFLOW

Następne hasło: KUFNY »

KUFLOWY (2) ai

-ow-; -ow z tekstu nie oznaczającego ó.

Fleksja

sg
m	N	Kufl(o)w

pl
N	m pers	kuflowi

sg m N Kufl(o)w (1). ◊ pl N m pers kuflowi (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Znaczenia

1. Przymiotnik od „kufel” (1)
2. n-pers Żartobliwe przezwisko pijaka nawiązujące do znacz. 1. (1)

1. Przymiotnik od „kufel”; qui inter pocula vel poculis servit Cn (1):

W przen (1):

Wyrażenie: »kuflowy służebnik« = pijak (1): Są brzuchowi niewolnicy/ A kuflowi ſłużebnicy. W odmęcie niecnót wichruią GosłCast 53.

2. n-pers Żartobliwe przezwisko pijaka nawiązujące do znacz. 1. (1): Boć ieſt po oycu kuflow/ po mácierzy dzbánkow/ A siłá w tám tym kráiu tego herbu pánkow. RejWiz 167.