KUŁAJĄCY (2) part praes act
N sg m kułający.
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: kulejący s.v. kuleć.
Cf KUŁAĆ
JB
![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}