[zaloguj się]
[pdf]

KUNI (16) ai

Fleksja
sg
mNkuni fNkuniå nNkuni(e)
G Gkuni(e)j G
Akuni A A
pl
N subst kunie
G kunich
A subst kunie
I m kunimi
n kunimi, kuni(e)mi

sg m N kuni (2). ◊ A kuni (3). ◊ f N kuniå (1). ◊ G kuni(e)j (1). ◊ n N kuni(e) (1). ◊ pl N subst kunie (1). ◊ G kunich (3). ◊ A subst kunie (1). ◊ I m kunimi (1). n kunimi (1) LibMal 1553/176, kuni(e)mi (1) WyprKr 74v.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI(XVIII) w.

Przymiotnik od „kuna” ‘ssak z rodziny łasicowatych’ (16):
Wyrażenie: »skory kunie« (3): BielKron 293; tedy ſtronie ſkóry kunie/ álbo trzy grzywny wźięté z winą piętnądźieſtą záſromawſzy ſie niech wróci. SarnStat 795, 795.
a. Od znacz. ‘skorka z kuny’, zrobiony z takiej skórki (13): ZapWar 1505 nr 2011, 1532 nr 2415; LibMal 1553/180; MetrKor 59/76v; WyprKr 87; ſzubá kunia być nie muśi/ á w kálecie przedſię cyrographow z minutámi pełno. RejZwierc 66v; Ale nie piérwéy máią ſłucháć iego probáciiey: áżby ſędźiemu trzy grzywny/ álbo kożuch kuni położył [vel pelles dederit mardurinas JanStat 649] SarnStat 560 [idem] 796.

W charakterystycznych połączeniach: kuni kożuch (5), szuba (2).

Wyrażenia: »gardła kunie« (2): pokradla ſchati [...] kithliczką kathayczana schara gardlamy kunymy yaxamentem czerwonym oprawyoną LibMal 1553/176; WyprKr 74v.

»kuni ogon« (1): Cżapká s Kunich ogonow ná głowie by pudło RejWiz 93.

W przen (2):
Wyrażenia: »kunie futro« = bogaty człowiek (1): pátrzayżo álić Kunie futro/ Albo Wilcże/ dáleko przed Báránem ſtoi RejWiz 123v.

»kołnierz kuni« = bogaty człowiek (1): Y powinnaſz to iuż rzecż/ kolnierz Kuni/ Ryśi/ Iż ma záwżdy mędrſzy być/ niż Wilcży á Liśi. RejZwierz 101v.

Cf KUNIE, KUNNY

JB