![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [KUNNE] | Następne hasło: [KUNRAD] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[KUNNY ai
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | n | N | kunn(e) | |
| G | G | kunn(e)go | |||
| A | kunny | A | |||
sg m A kunny. ◊ n N kunn(e). ◊ G kunn(e)go.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Przymiotnik od „kuna” ‘zwierzę futerkowe lub skórka z niego’:
Zestawienie: »kunny czynsz« = opłata świadczona przez ludność chłopską w miejsce dawnej daniny w skórkach kunich: czynszu rolnego nie płacą, jedno miodowy i kunny czynsz, który się już w kmiecym inkludował. LustrSand 127.
a. W funkcji rzeczownika: »kunne«: Kunne. ‒ Kunnego dawają wszyscy cum venatoribus pro anno mc. 1/27/0 LustrSand 127, 128.
AKtt