[zaloguj się]

KUNSZTOWANIE (11) sb n

-n- (10), -ń- (1).

o oraz a jasne; e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg pl
N kunsztowani(e) kunsztowaniå
G kunsztowaniå
D kunsztowaniu
A kunsztowani(e)

sg N kunsztowani(e) (6).G kunsztowaniå (1).D kunsztowaniu (1).A kunsztowani(e) (2).pl N kunsztowaniå (1).

stp, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) ‒ XVII w.

Spędzanie czasu na zabawie, rozrywce; dowcipne, uszczypliwe żartowanie; facetiae, sal dicacitas Mącz (11): Silli, latine Dicacitates et sales, Kunſztowánie/ śmiechy/ przićinánia komu. Mącz 393c; Non omnia aetas ludo convenit, Nie każde latá tráfne ſą ná kunſztowánie. Mącz 481d, 40c, 189b, 404a.
Szereg: »kunsztowanie, (a, i) śmieszki (a. śmiech)« [szyk 3 : 3] (6): Facetosus, Pełny kuńſztowánia y ſmieſzków. Mącz 113b; Distinguere graviora opera lusibus iocisque, Potrzebne ſpráwy zá ſmieſzki á kunſztowánie zámienić. Mącz 416a; Intemperantia libidinis coercenda est, ioci intemperantia, Zbytny śmiech y kunſztowánie. Mącz 443b, 111b, 113b, 364c.

Synonimy: igranie, śmieszki, żartowanie.

Cf KUNSZTOWAĆ, KUŃSZTATUM

IM