![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: KUNTOR | Następne hasło: KUŃSZTATUM » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[KUNTOROWSKI ai
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w kontor oraz w -owski).
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | kuntorowski |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | kumtorowski(e) |
sg m N kuntorowski. ◊ pl N subst kumtorowski(e).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Przymiotnik dzierżawczy od „kuntor, kumtor”: Wedla izdebki są sklepy 2 wzgórne sklepiste, w jednem jest młyn kuntorowski LustrPom 211; Kościoł położony astrychem [...], organy kumtorowskie jeno już popsowane LustrPom 221.]
FP