Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KUPOWNY

Następne hasło: 2. KUPR »

1. KUPR (9) sb m

Fleksja

	sg
N	kupr
D	Kuprowi
A	kupr
I	kupr(e)m
L	kuprze

sg N kupr (5). ◊ D Kuprowi (1). ◊ A kupr (1). ◊ I kupr(e)m (1). ◊ L kuprze (1).

Sł stp brak, Cn s.v. miedź, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Znaczenia

1. Miedź, która nie była kuta, miedź w stanie surowym (8)
2. n-pers (1)

1. Miedź, która nie była kuta, miedź w stanie surowym; cuprum, cypreum Mącz, Cn; aes caldarium Mącz; aes Cn (8): Aes regulare, siue ductile, Kupr. Mącz 4d, 31c, 72d, 76d.

Szereg: »kupr, (albo, i) miedź« [szyk 2 : 2] (4): AErugo, Rdzá ná miedźi/ albo ná kuprze. ná ſpiżi/ á ta zielona yeſt. Mącz 4d, 4d, 50d; AEratus ‒ Kuprem albo miedząm nakritij. Calep 36b.

2. n-pers (1):

Zestawienie (1): yako ya [...] nye pobrala preszeny robothnemv pyothrovy kvprvy [lege: Kuprowi] szpączycz kmyeczyevy szlachathnego szthanyslava(sza) panczyczkyego ZapWar 1513 nr 2132.

Synonim: miedź.